Definicja Pokory Motyw
Co to jest
Motyw pokory:
Poezja:
Legenda o świętym Aleksym
Kwiatki świętego Franciszka
Święty Franciszku... - Jan Twardowski
Balladyna - J. Słowacki
Dziady cz. III - A. Mickiewicz
Quo Vadis - H. Sienkiewicz
Przydatne cytaty:
Im świętsza jest prawda, tym pokorniejszy powinien być ten, kto ją głosi. - Mikołaj Gogol
Skąd bierze się moja pokora? A stąd, iż zasiadam do stawiania znaczków na papierze w nadziei, iż coś wyrażę, umiem na tym spędzać całe dnie, lecz kiedy postawię kropkę, widzę, iż nie wyraziłem nic. - Cz. Miłosz
Opracowanie motywu pokory:
Postawa pokory wobec Boga i świata ma w europejskim piśmiennictwie z reguły chrześcijańskie korzenie. Sam franciszkanizm to kierunek literacki, który nawiązywał do światopoglądu świętego Franciszka z Asyżu. W 1892 roku wydano w Polsce przekład (dokonany poprzez L. Staffa) anonimowego, pełnego niepowtarzalnego uroku, dzieła Kwiatki św. Franciszka. Ten utwór przypomniał o franciszkańskich ideałach miłości, przebaczenia, zjednoczenia człowieka z naturą, radości życia (również ubogiego), prostych i pięknych formach religijności, i pogodzeniu z Bogiem. Taka filozofia (w sposób oczywisty sprzeczna z hasłami dekadencji) znalazła odbicie w twórczości pomiędzy innymi Jana Kasprowicza, Leopolda Staffa, można mówić i o analogiach między franciszkanizmem a właściwymi Leśmianowi ujęciami jedności człowieka i tworzącej przyrody. Znakomitym przedstawicielem franciszkanizmu w dzisiejszej literaturze polskiej jest Jan Twardowski, franciszkańskie stylizacje znajdziemy w opowieściach o życiu i twórczości Edwarda Stachury.
Legenda o świętym Aleksym
Aleksy, jako ucieleśnienie wzoru ascety, przybrał pozę człowieka skrajnie pokornego wobec życia i Boga. Pochodząc z możnego rodu, wyrzekł się dóbr materialnych, został żebrakiem, wyznaczył sobie miejsce na samym dnie socjalnej hierarchii, pokornie znosił wszelakie upokorzenia.
Kwiatki świętego Franciszka
Kwiatki świętego Franciszka to utwór anonimowy, nie jest znany jego autor. Być może był nim jeden z uczniów świętego Franciszka. Ten zestaw opowieści i legend powstał na przełomie XIII i XIV wieku, został napisany w języku włoskim. W opowieściach splatają się realia historyczne z elementami legendy otaczającej postać świętego Franciszka i przekazami fantastycznymi. Święty Franciszek z Asyżu (Giovanni Bernardone, żyt ok. 1181-1226) jest jednym z największych i w najwyższym stopniu popularnych świętych Kościoła katolickiego. Założył aż trzy zakony: franciszkanów, klarysek i tak zwany trzeci zakon dla osób świeckich. Odrzucił schemat ascetycznego życia za zamkniętymi bramami klasztorów, zastąpi) go wędrownym kaznodziejstwem i utrzymywaniem się z jałmużny (stąd nazwa zakony żebracze). Zapoczątkował cały nurt wewnętrznej reformy Kościoła, w owych latach pogrążonego w upadku obyczajowym, handlującego sakramentami i relikwiami, co sprzyjało postępowi sekt religijnych, upadkowi duchowości w klasztorach. Byt to w Europie czas okrucieństwa, wojen, głodu, licznych epidemii. W takiej realności Franciszek zaproponował wiarę równie prostą, co radosną, płynącą z bezgranicznej miłości do Boga i wszelkiego powstania, ziemi. Fundamentalne przedmioty myśli świętego Franciszka, jego duchowości zostały wywiedzione z Ewangelii. Są nimi w pierwszej kolejności: miłość do Boga, ludzi i przyrody (człowiek czerpie radość z obcowania z nią), naśladowanie Chrystusa, dobrowolne ubóstwo (uczące pokory, współczucia, będące wyrazem miłości do bliźnich, prowadzące do wewnętrznej doskonałości), pokora, braterstwo. Franciszkańska religijność, odmienna od średniowiecznej, na plan pierwszy wysuwa wewnętrzne przeżycia, wrażliwość, poetycką wyobraźnię, dobroć, pogodę ducha, zwyczajnie radość istnienia. Urok tej pogodnej i nieskomplikowanej filozofii bazuje w pierwszej kolejności na akceptacji życia, natury, człowieka - wszystko tj. ujmowane jako dar od Boga. Wskazania dotyczą raczej szanowania natury, życia w ubóstwie, pokornego przyjmowania wyroków Stwórcy, służby innym ludziom.
Święty Franciszku... - Jan Twardowski
Utwór, przywołujący postać św, Franciszka z Asyżu, jest wyrazem franciszkańskiej pokory wobec dzieła Stworzyciela, całej natury, przyrody. Podmiot liryczny, nieco żartobliwie i przekornie, wyznaje: ze wszystkich cudów natury /jedynie poważam trawę. Trawę (roślinę pospolitą, nie dającą jakichkolwiek owoców, stale deptaną) nazywa swą siostrzyczką, karmelitanką bosą, wyznacza sobie w porządku świata takie samo miejsce, chce naśladować franciszkańską postawę pokory.
Dziady cz. III - Adam Mickiewicz
Ksiądz Piotr byt bernardynem pełniącym wymagania więziennego kapelana w Wilnie, opiekującym się więźniami. Dzięki egzorcyzmom wypędził z Konrada Szatana, żarliwie modląc się, biorąc na siebie jego grzechy, ocalił go przed potępieniem. Wzywał głównego bohatera do pokory, oddania Bogu. Sam trwając przy takiej postawie (etyce pokory), dostępował łaski widzenia, Bóg objawiał mu przyszłość Polski i wyjaśniał sedno obecnych wydarzeń. Również Konradowi Ksiądz Piotr przepowiedział dalsze losy Regularnie uważane jest Księdza za tytana pokory, która jest najwyższą mocą dostępną człowiekowi. Tak widziany Ksiądz Piotr to synonim Konrada: ktoś prosty, pokorny, bezgranicznie ufający boskiej nieomylności, dobroci, a jego nieskomplikowana wiara ma mimo wszystko wymiar metafizyczny, prowadzi aż do profetyzmu (daru widzenia przyszłości). Konstrukcja tej postaci potwierdza zasady więzi między człowiekiem i Bogiem, spoza ziemskiej realności czerpie ona treści swych bardzo optymistycznych widzeń, przepowiedni jednocześnie niejasnych
Poezja:
Legenda o świętym Aleksym
Kwiatki świętego Franciszka
Święty Franciszku... - Jan Twardowski
Balladyna - J. Słowacki
Dziady cz. III - A. Mickiewicz
Quo Vadis - H. Sienkiewicz
Przydatne cytaty:
Im świętsza jest prawda, tym pokorniejszy powinien być ten, kto ją głosi. - Mikołaj Gogol
Skąd bierze się moja pokora? A stąd, iż zasiadam do stawiania znaczków na papierze w nadziei, iż coś wyrażę, umiem na tym spędzać całe dnie, lecz kiedy postawię kropkę, widzę, iż nie wyraziłem nic. - Cz. Miłosz
Opracowanie motywu pokory:
Postawa pokory wobec Boga i świata ma w europejskim piśmiennictwie z reguły chrześcijańskie korzenie. Sam franciszkanizm to kierunek literacki, który nawiązywał do światopoglądu świętego Franciszka z Asyżu. W 1892 roku wydano w Polsce przekład (dokonany poprzez L. Staffa) anonimowego, pełnego niepowtarzalnego uroku, dzieła Kwiatki św. Franciszka. Ten utwór przypomniał o franciszkańskich ideałach miłości, przebaczenia, zjednoczenia człowieka z naturą, radości życia (również ubogiego), prostych i pięknych formach religijności, i pogodzeniu z Bogiem. Taka filozofia (w sposób oczywisty sprzeczna z hasłami dekadencji) znalazła odbicie w twórczości pomiędzy innymi Jana Kasprowicza, Leopolda Staffa, można mówić i o analogiach między franciszkanizmem a właściwymi Leśmianowi ujęciami jedności człowieka i tworzącej przyrody. Znakomitym przedstawicielem franciszkanizmu w dzisiejszej literaturze polskiej jest Jan Twardowski, franciszkańskie stylizacje znajdziemy w opowieściach o życiu i twórczości Edwarda Stachury.
Legenda o świętym Aleksym
Aleksy, jako ucieleśnienie wzoru ascety, przybrał pozę człowieka skrajnie pokornego wobec życia i Boga. Pochodząc z możnego rodu, wyrzekł się dóbr materialnych, został żebrakiem, wyznaczył sobie miejsce na samym dnie socjalnej hierarchii, pokornie znosił wszelakie upokorzenia.
Kwiatki świętego Franciszka
Kwiatki świętego Franciszka to utwór anonimowy, nie jest znany jego autor. Być może był nim jeden z uczniów świętego Franciszka. Ten zestaw opowieści i legend powstał na przełomie XIII i XIV wieku, został napisany w języku włoskim. W opowieściach splatają się realia historyczne z elementami legendy otaczającej postać świętego Franciszka i przekazami fantastycznymi. Święty Franciszek z Asyżu (Giovanni Bernardone, żyt ok. 1181-1226) jest jednym z największych i w najwyższym stopniu popularnych świętych Kościoła katolickiego. Założył aż trzy zakony: franciszkanów, klarysek i tak zwany trzeci zakon dla osób świeckich. Odrzucił schemat ascetycznego życia za zamkniętymi bramami klasztorów, zastąpi) go wędrownym kaznodziejstwem i utrzymywaniem się z jałmużny (stąd nazwa zakony żebracze). Zapoczątkował cały nurt wewnętrznej reformy Kościoła, w owych latach pogrążonego w upadku obyczajowym, handlującego sakramentami i relikwiami, co sprzyjało postępowi sekt religijnych, upadkowi duchowości w klasztorach. Byt to w Europie czas okrucieństwa, wojen, głodu, licznych epidemii. W takiej realności Franciszek zaproponował wiarę równie prostą, co radosną, płynącą z bezgranicznej miłości do Boga i wszelkiego powstania, ziemi. Fundamentalne przedmioty myśli świętego Franciszka, jego duchowości zostały wywiedzione z Ewangelii. Są nimi w pierwszej kolejności: miłość do Boga, ludzi i przyrody (człowiek czerpie radość z obcowania z nią), naśladowanie Chrystusa, dobrowolne ubóstwo (uczące pokory, współczucia, będące wyrazem miłości do bliźnich, prowadzące do wewnętrznej doskonałości), pokora, braterstwo. Franciszkańska religijność, odmienna od średniowiecznej, na plan pierwszy wysuwa wewnętrzne przeżycia, wrażliwość, poetycką wyobraźnię, dobroć, pogodę ducha, zwyczajnie radość istnienia. Urok tej pogodnej i nieskomplikowanej filozofii bazuje w pierwszej kolejności na akceptacji życia, natury, człowieka - wszystko tj. ujmowane jako dar od Boga. Wskazania dotyczą raczej szanowania natury, życia w ubóstwie, pokornego przyjmowania wyroków Stwórcy, służby innym ludziom.
Święty Franciszku... - Jan Twardowski
Utwór, przywołujący postać św, Franciszka z Asyżu, jest wyrazem franciszkańskiej pokory wobec dzieła Stworzyciela, całej natury, przyrody. Podmiot liryczny, nieco żartobliwie i przekornie, wyznaje: ze wszystkich cudów natury /jedynie poważam trawę. Trawę (roślinę pospolitą, nie dającą jakichkolwiek owoców, stale deptaną) nazywa swą siostrzyczką, karmelitanką bosą, wyznacza sobie w porządku świata takie samo miejsce, chce naśladować franciszkańską postawę pokory.
Dziady cz. III - Adam Mickiewicz
Ksiądz Piotr byt bernardynem pełniącym wymagania więziennego kapelana w Wilnie, opiekującym się więźniami. Dzięki egzorcyzmom wypędził z Konrada Szatana, żarliwie modląc się, biorąc na siebie jego grzechy, ocalił go przed potępieniem. Wzywał głównego bohatera do pokory, oddania Bogu. Sam trwając przy takiej postawie (etyce pokory), dostępował łaski widzenia, Bóg objawiał mu przyszłość Polski i wyjaśniał sedno obecnych wydarzeń. Również Konradowi Ksiądz Piotr przepowiedział dalsze losy Regularnie uważane jest Księdza za tytana pokory, która jest najwyższą mocą dostępną człowiekowi. Tak widziany Ksiądz Piotr to synonim Konrada: ktoś prosty, pokorny, bezgranicznie ufający boskiej nieomylności, dobroci, a jego nieskomplikowana wiara ma mimo wszystko wymiar metafizyczny, prowadzi aż do profetyzmu (daru widzenia przyszłości). Konstrukcja tej postaci potwierdza zasady więzi między człowiekiem i Bogiem, spoza ziemskiej realności czerpie ona treści swych bardzo optymistycznych widzeń, przepowiedni jednocześnie niejasnych
- Znaczenie Motyw Inteligencji:
- Informacje Poezja: Lalka - Bolesław Prus Nad Niemnem - Eliza Orzeszkowa Szkice węglem - Henryk Sienkiewicz Wesele - Stanisław Wyspiański Ludzie bezdomni - Stefan Żeromski Przydatne cytaty: Inteligencja jest motyw pokory co znaczy.
- Znaczenie Motyw Różnych Postw Bohaterów:
- Informacje postaw literackich bohaterów: Postawy bohaterów literackich: Werteryzm - postawa charakteryzująca się pesymizmem, melancholią, poczuciem wyjątkowego osamotnienia, wyobcowania i niezrozumieniem motyw pokory krzyżówka.
- Znaczenie Motyw Ucieczki:
- Informacje Poezja: Biblia, na przykład Sdoma i Gomora Mitologia Odyseja, Iliada - Homer Władca Edyp - Sofokles Eneida - Wergiliusz Legenda o św. Aleksym Dzieje Tristana i Izoldy Sonety do laury - F. Petrarca motyw pokory co to jest.
- Znaczenie Motyw Obyczajów:
- Informacje Poezja: Mitologia Antygona - Sofokles Dzieje Tristana i Izoldy Legenda o świętym Aleksym Pieśń świętojańska o Sobótce - Jan Kochanowski Dworzanin polski - Łukasz Górnicki Pamiętniki - Jan Chryzostom motyw pokory słownik.
- Znaczenie Motyw Katastrofizmu:
- Informacje Katastrofizm - Pesymistyczne przekonanie o grożącej katastrofie, nieuchronnej zagładzie współczesnego świata i cywilizacji, w pierwszej kolejności kultury europejskiej. Katasttofizm szczególnie motyw pokory czym jest.
Czym jest Motyw pokory znaczenie w Motywy w literaturze .
- Dodano:
- Autor:
Omnibus