Definicja Równina Mazurska, Puszcza Piska

Gdzie jest RÓWNINA MAZURSKA, PUSZCZA PISKA Pomiędzy Równiną Mazurską a Krainą Ogromnych Jezior rozciąga się Puszcza Piska. Pierwotnie region sięgał aż po Pregołę i był zamieszkiwany poprzez plemiona pruskie. Nie było to życie łatwe, bo dominowały tu zdradzieckie bagniska z mokradłami, więc niejeden zapuszczający się na samotne polowania przepadał bez wieści. W 1280 roku, gdy Krzyżacy zaczęli stawiać strażnice, powołując przy okazji do życia osady, w kronikach pisano już o Ogromnej Kniei, przemianowanej potem na Puszczę Jańsborską. Aktualnie ten największy zwarty kompleks leśny w Polsce (86 tys. ha) porosły jest w powyżej 90% borami sosnowo-świerkowymi, otaczającymi jeziora z wysepkami, półwyspami i urokliwymi zatoczkami. Północno-wschodnie rubieże otulają dodatkowo jeziora Śniardwy i Roś. Część północna to kraina morenowych wzgórz, w południowej dominują złociste wydmy, a w środkowej piaski sandrowe. Koloryt wzbogacają liczne rzeki, przecinające puszczę wzdłuż i wszerz: malownicza Krutynia, Pisa, Turośl, Rybnica. Teren zamieszkują wilki, jelenie, bobry, a nad koronami drzew szybują czarne bociany, orły bieliki. Gdzieniegdzie słychać pohukiwania sów, po jeziorach pływają łabędzie nieme, a w rzeczkach brodzą czaple siwe, cierpliwie wyglądające ryb.Na wytyczonych szlakach, przeprowadzających wędrowców poprzez tutejsze zakątki, znajdują się sympatyczne ośrodki wypoczynkowe. Największym jest Ruciane-Nida, skąd wybiegają szlaki turystyczne: niebieski pieszy im. K.I. Gałczyńskiego poprzez rezerwat krajobrazowy „Jezioro Nidzkie" (2934 ha) do Leśniczówki Pranie i czerwony, biegnący wzdłuż jezior Bełdany i Śniardwy,dalej obrzeżami wioski Niedźwiedzi Róg i XIX-wiecznej Śluzy Karwik (21,5 km), aż na skraj puszczy, do miasteczka Pisz. Perełkami puszczańskich lasów są także inne atrakcje. Dość wspomnieć park dzikich zwierząt Kadzidłowo i sąsiadujący z nim Park Kulturowy ze słynną Oberżą pod Psem lub wieś filiponów Wojnowo, przypominającą impresjonistyczne obrazy.Przeszłość i teraźniejszośćMiłośnik mazurskich bezdroży Melchior Wańkowicz w książce Na tropach Smętka pisał: Pojedziemy w najdziksze obieże Mazurów, w trójkąt pomiędzy jeziorami Mokrym, Bełdańskim i Nidzkim, terenami bezbrzeżnej puszczy Jańsborskiej, która pozostała z dawnego Wildniss i aktualnie jeszcze liczy 965kmkw. (...) Puszcza ta ongiś łączyła się z puszczą Gołdapską i Romincką w Prusach Wschodnich, w Polsce zaś z kurpiowską puszczą Myszyniecką. Sosny w tej puszczy mają sięgać 40 metrów, sumy w jeziorach ważyć po parę cetnarów i ludzi kilometrami nie spotyka się ani na lek... To prawda, uroda krajobrazu potrafi i dziś niejednego zachwycić, aczkolwiek... rysą na obliczu przyrody są ciągle jeszcze odczuwalne konsekwencje trąby powietrznej, która 4 lipca 2002 roku przeszła poprzez Puszcze Borecką i Piską. Nie pierwszy to huragan, lecz jedyny o tak niszczycielskiej sile. Aż trudno gdyż uwierzyć, Iż wiejący z prędkością do 300 km/godz. wicher w raptem kilkanaście min. kompletnie zniszczył ok. 17 tys. ha lasów, a niemal drugie tyle połamał! Ucierpiały nie tylko rośliny i drzewa, lecz także wody. Odpowiednikiem jest jezioro Pogubie Ogromne, które zmieniło się w martwe, bo wymarły w nim wszystkie organizmy żywe. Na szczęście dzięki sumiennej pracy służb leśnych region puszcz obsadzono ponownie drzewami, aczkolwiek trzeba będzie jeszcze długo czekać, aby sosny osiągnęły w nich wspomniane 40 metrów