Co to jest Edgar Degas

Co oznacza DEGAS EDGAR: franc. rysownik, grafik, rzeźbiarz, malarz, początkowo zajmował się malarstwem hist., lecz gdy poznał impresjonistów, w szczególności Maneta, wymienił styl rysowania. Był jednym z największych mistrzów "chwytania" tego, co ulotne, i tworzenia efektów światłocienia w malarstwie impresjonistycznym. Uczył się studiując dzieła mistrzów Rafaela, Botticellego; poznając dzieła Ingresa docenił wagę szkicu. Zafascynowany rycinami i malarstwem jap., szczególnie dziełami Hokusai, poznał zasady kompozycji orientalnej i pod wpływem tej sztuki na przykład pomiędzy przedstawianymi postaciami a widzem umieszczał elementy (stół, niewyraźny pierwszy plan), ustawiał postacie poza centrum kompozycyjnym. Balet był jednym z częściej odwiedzanych miejsc poprzez artystę; interesował się tańcem, ruchem, światłem w zamkniętych pomieszczeniach, tancerki były częstym tematem jego malarstwa (Klasa tańca, Szkoła tańca Opery, Lekcja tańca), podobnie jak sceny ze świata kabaretów. D. był także mistrzem malowania wyścigów konnych, znakomicie potrafił uchwycić sylwetkę i anatomię konia i klimat otoczenia wyścigów. Mistrzostwo D. polegało między innymi na zdolności przekazywania nieuchwytnych nastrojów, na przykład scen w barach (Absynt), chwili, kiedy orkiestra stroi instrumenty (Orkiestra opery), tancerki robią rozgrzewkę. Lubił tematy intymne: kobiety kąpiące się, rozczesujące włosy, tematy zwyczajne (Kąpiel, Akt, Prasowaczki); jak nikt malował światło dnia i światło nocy. Z ekspresją ukazywał deformacje ciała w ruchu przedstawiając postacie z różnej perspektywy. Zaczynał własne kompozycje temperą (gwasze) albo akwarelą, kończył pastelami, którymi rozpoczął malować pod wpływem impresjonistów; wzmacniał szkic określając kontury. Miał spory wpływ na twórczość Toulouse-Lautreca (tematy i motywy "dekadenckie", kabarety i bary), Bonnarda, S. Valadon, na impresjonistów. Późniejszych malarzy inspirowało z twórczości D. światło, kompozycja, zmiana tradycyjnej perspektywy, posługiwanie się kolorami czystymi, tak iż ma się wrażenie, że barwy łączą się w oczach widza. D. był jednym z największych pastelistów w hist. malarstwa