Definicja Dzieciństwa Dziecka Motyw

Co to jest Poezja podmiotu:
Treny - Jan Kochanowski
Władca Olch – J.W. Goethe
Dziady cz. II, Pan Tadeusz- Adam Mickiewicz
Tadeusz - E. Orzeszkowa
Nie-Boska komedia - Zygmunt Krasiński
Antek, Anielka – B. Prus
Janko Muzykant, W pustyni i w puszczy– Henryk Sienkiewicz
Nasza szkapa, Mendel gdański – M. Konopnicka
Dzieciństwo – L. Staff
Uśmiech dzieciństwa – M. Dąbrowska
Szczenięce lata  - M. Wańkowicz
Miasto mojej matki - J. Kaden-Bandrowski
Dziewczynka z zapałkami – H. Ch. Andersen
Mały Książę” – A. de Saint-Exupéry
Elegia o… (chłopcu polskim) – K.K. Baczyński
Przygody Alicji w krainie czarów – L. Carroll
Ania z Zielonego Wzgórza” - Lucy Maud Montgomery
Piotruś Pan – J.M. Barri
Dolina Issy - Czesław Miłosz
Warkoczyk – T. Różewicz
Sztuka:
Dziewczynka z chryzantemami – Olga Boznańska
Portret córki – Jadzi, Portret córki - Kazi - Teodor Axentowicz
Dziewczynka z chryzantemami - Olga Boznańska
Babie lato, Bociany, Pieczenie kartofli - Józef Chełmoński
Dzieci artysty - Jan Matejko
Śpiący Staś, Macierzyństwo, Helenka i kwiaty,Józio Feldman, Dziewczynka w niebieskim mundurku, Dziewczynka z dzbankiem,  Dziewczynka z wazonem z kwiatami- Stanisław Wyspiański
Cytaty:
Kobieta lepiej rozumie dziecko niż mężczyzna, lecz psychicznie mężczyzna jest bardziej podobny do dziecka. - Fryderyk Nietzsche
Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat. - Janusz Korczak
Opracowanie motywu dziecka, dzieciństwa:
Dopiero poezja romantyczna uczyniła dziecko samodzielnym bohaterem dzieł, a kilkadziesiąt lat potem świat dzieci i położenie najbiedniejszych z nich, pisarze uczynili jednym z ważniejszych tematów prozy i literaturze. Na przykładzie losów dzieci analizowali szerokie zjawiska socjalne. Poezja współczesna stworzyła sugestywne obrazy dzieciństwa, wielu autorów odbywa symboliczną "podróż do miejsca urodzenia" w poszukiwaniu tożsamości. Zainteresowanie okresem dzieciństwa jest w znacznej mierze następstwem dwudziestowiecznych teorii psychologicznych, które właśnie w dzieciństwie nakazują szukać źródeł późniejszych postaw, problemów ludzi dorosłych. Dzieciństwo w poezji bywa arkadyjskim okresem beztroski, krainą łagodności, lecz nie brak i utworów mówiących o dzieciach jako ofiarach wojny, biedy, chorób, o koszmarze nieszczęśliwego dzieciństwa.
Treny - Jan Kochanowski
W momencie zgonu Urszulka, ukochana córka Jana Kochanowskiego, miała raptem trzy lata. Pisarz przypisał dziecku wyjątkowe umiejętności, z Urszulką wiązano ogromne nadzieje, poeta twierdził, iż jej radość, pogoda decydowała o szczęściu całego domu, rodziców. zgon dziewczynki była dla ojca okrutnym ciosem, pogrążyła w smutku cały dom, który już nigdy nie będzie tak szczęśliwy, jak dawniej.
Dziady część II - A. Mickiewicz
W utworze pojawiają się, zaliczone do kategorii duchów lekkich, postaci dwojga dzieci: Józia i Rózi. Występują jako trzepoczące skrzydełkami aniołki, lecz nie mogą otrzymać się do nieba, pozostają w czyśćcu, gdzie trwają w nudzie, trwodze o to, czy znajdą się w niebie. Niebo jest przed nimi na razie zamknięte, gdyż ich życie było zbyt łatwe, upływało na zabawach, pod troskliwą opieką matki. Nie zaznawszy ziemskiej goryczy, nie mogą poznać niebiańskiego pokoju, szczęścia - tak odbywa się za sprawą rozkazu Boga, który w tym dziele jest surowym sędzią. W trakcie obrzędu dziadów dostają dwa ziarenka gorczycy, które mają zapewnić odpust, są symbolem cierpienia.
Nie-Boska komedia - Zygmunt Krasiński
Orcio, syn hrabiego Henryka, jest uosobieniem dziecięcej niewinności (piękniał świeżością dzieciństwa mleczną), co pozwala mu stać się prawdziwym pisarzem (jednakże brakuje mu wiary w moc słowa poetyckiego), niemal wieszczem kontaktującym się ze światem pozaziemskim. Ten dar unicestwia i tak już niefortunne (niewidome od czternastego roku życia) dziecko, jest powodem jego przedwczesnej zgonu - Orcio ginie zabity poprzez przypadkową kulę w trakcie oblężenia Okopów św. Trójcy. Kochająca matka chciała mu zapewnić również miłość ojca, to w następstwie jej modlitw chłopiec został obdarzony poetyckim talentem (po zgonu, dzięki jej wstawiennictwu został zbawiony). Orcio to ciekawie skonstruowana postać dramatu, dziecko niezwykłe, przykuty do ziemi anioł, chłopiec kruchy, nadwrażliwy, żyjący w świecie ducha, wizji, będący obiektem walki dobrych i złych mocy, promieniujący pięknością dziwnych, niepojętych myśli, które chyba z innego świata płyną.
Tadeusz - Eliza Orzeszkowa
Zwięzła nowela opowiada o wiejskim dziecku, bezbronnym wobec świata, skazanym na nieuchronną tragedię, zgon. Dwuletni Tadeusz czul się w towarzystwie kochającej matki i ojca bezpieczny, szczęśliwy, lecz ciężko pracujący rodzice nie mogli mu zapewnić odpowiedniej opieki. Któregoś dnia, pozostawiony sam, próbując dogonić barwnego ptaszka, utonął w stawie. Świat pozostał bez zaangażowania wobec tej, jednej z wielu podobnych, zgonu biednego dziecka.
Janko Muzykant - Henryk Sienkiewicz
Janko był dziesięcioletnim, słabym i chorowitym chłopcem z bardzo biednej wiejskiej rodziny. Od najmłodszych lat przejawiał ogromne uzdolnienia muzyczne, muzyka była jego pasją, za próbę choćby chwilowego zaspokojenia tej namiętności (chciał z bliska zobaczyć skrzypce, a został oskarżony o próbę ich kradzieży) zapłacił cenę życia (zmarł w następstwie pobicia). Zdaniem matki, dopiero w niebie Bóg podaruje mu upragnione skrzypce. W tym czasie kraj z dworu rozmawiali o tym, iż prawdziwie utalentowanych młodych ludzi można spotkać jedynie za granicą, warto wspierać ich uzdolnienia