Co to jest Tyrtejska Poezja
Co oznacza POEZJA TYRTEJSKA:
nurt literaturze patriotycznej, żywotny w pol. romantyzmie; nazwany tak od Tyrteusza (Tyrtajosa), gr. poety (VII w. przed naszą erą), autora elegii wzywających Spartan w okresie II wojny messeńskiej do nieustępliwej walki w obronie zagrożonej ojczyzny, ze słynnym dystychem: "Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu / Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny / Walczmy mężnie w obronie naszej ziemi i dzieci, aczkolwiek byśmy zginąć musieli" Legenda uczyniła z Tyrteusza znak patrioty bojowego, kierującego naród do walki, kultywującego cnoty wojenne, niepodległość ojczyzny stawiającego na najwyższym miejscu w hierarchii wartości. Europ. legenda Tyrteusza twórczym echem odbiła się w Polsce po utracie niepodległości, stał się on tytułowym bohaterem między innymi poematu Tyrtej
J. Czeczota (1819), popularnego w środowisku wileńskich filomatów, dla których Tyrteusz był potwierdzeniem przekonania o kreacyjnej mocy literaturze (w zakończeniu autor zwracał się wprost do A. Mickiewicza: "Adamie, będziesz w nasze wojowniki / Wdziękiem twej lutni męstwo, stałość wlewał. / Będziesz i jesteś naszym Tyrteuszem"). W literaturze polistopadowej Tyrteusz bywał przywoływany jako znak poświęcenia lutni ojczyźnie i bezpośredniego wpływania na jej losy, jako czytelny szyfr idei niepodległości; inspirował pisarzy powstańczej Warszawy:
J. Słowackiego, K. Brodzińskiego, S. Go-szczyńskiego, S. Garczyńskiego, K. Ga-
szyńskiego, odwołujących się do pieśni
wojennej, modlitwy obozowej, marszu,
apelu, pobudki. Pojawiły się symbole orła
białego, ojczyzny-matki, ojczyzny
zmartwychwstającej, upowszechniane
w formie druków ulotnych, zamieszcza-
ne w prasie, popularyzowane w teatrze
i kawiarniach. Najpełniejszym przeja-
wem tyrteizmu w romantyzmie jest Mickiewiczowski Konrad Wallenrod (1828),
głoszący potęgę literaturze i jej moc oddziaływania na życie (bez Halbana-poety nie
byłoby czynu Wallenroda). Nurt p.t. w stworzeniu listopadowym: G. Ehrenberg pisze w wierszu Do E.W: "Wieszcz krajowi winien lutnię, / Więc dla ludu lutnia trwa", adresat odpowiada wezwaniem: "Wstańcie, nowi Tyrteusze",
K. Ujejski w Maratonie zamieszcza tyrtejski nakaz heroicznej walki z potęgą zaborcy; tony tyrtejskie można odnaleźć u wielu pisarzy krajowych w momencie poprzedzającym stworzenie styczniowe, między innymi w literaturze M. Romanowskiego,
W. L. Anczyca (Pieśń strzelców), F. Faleńskiego. R. Suchodolskiego (Witaj majowa jutrzenko). Na progu XX w. p.t. znajdzie poetycki słowo w Warszawiance stanowiącej muzyczny leitmotiv dramatu S. Wyspiańskiego; w międzywojniu w literaturze W. Broniewskiego. Zdaniem
M. Janion niemal cała literatura romantyczna była tyrtejską "formacją pokoleniową", "kulturą tyrtejską", "kanonem tyrtejskim" pol. romantyzmu
J. Czeczota (1819), popularnego w środowisku wileńskich filomatów, dla których Tyrteusz był potwierdzeniem przekonania o kreacyjnej mocy literaturze (w zakończeniu autor zwracał się wprost do A. Mickiewicza: "Adamie, będziesz w nasze wojowniki / Wdziękiem twej lutni męstwo, stałość wlewał. / Będziesz i jesteś naszym Tyrteuszem"). W literaturze polistopadowej Tyrteusz bywał przywoływany jako znak poświęcenia lutni ojczyźnie i bezpośredniego wpływania na jej losy, jako czytelny szyfr idei niepodległości; inspirował pisarzy powstańczej Warszawy:
J. Słowackiego, K. Brodzińskiego, S. Go-szczyńskiego, S. Garczyńskiego, K. Ga-
szyńskiego, odwołujących się do pieśni
wojennej, modlitwy obozowej, marszu,
apelu, pobudki. Pojawiły się symbole orła
białego, ojczyzny-matki, ojczyzny
zmartwychwstającej, upowszechniane
w formie druków ulotnych, zamieszcza-
ne w prasie, popularyzowane w teatrze
i kawiarniach. Najpełniejszym przeja-
wem tyrteizmu w romantyzmie jest Mickiewiczowski Konrad Wallenrod (1828),
głoszący potęgę literaturze i jej moc oddziaływania na życie (bez Halbana-poety nie
byłoby czynu Wallenroda). Nurt p.t. w stworzeniu listopadowym: G. Ehrenberg pisze w wierszu Do E.W: "Wieszcz krajowi winien lutnię, / Więc dla ludu lutnia trwa", adresat odpowiada wezwaniem: "Wstańcie, nowi Tyrteusze",
K. Ujejski w Maratonie zamieszcza tyrtejski nakaz heroicznej walki z potęgą zaborcy; tony tyrtejskie można odnaleźć u wielu pisarzy krajowych w momencie poprzedzającym stworzenie styczniowe, między innymi w literaturze M. Romanowskiego,
W. L. Anczyca (Pieśń strzelców), F. Faleńskiego. R. Suchodolskiego (Witaj majowa jutrzenko). Na progu XX w. p.t. znajdzie poetycki słowo w Warszawiance stanowiącej muzyczny leitmotiv dramatu S. Wyspiańskiego; w międzywojniu w literaturze W. Broniewskiego. Zdaniem
M. Janion niemal cała literatura romantyczna była tyrtejską "formacją pokoleniową", "kulturą tyrtejską", "kanonem tyrtejskim" pol. romantyzmu
- Wyraz Petrarca Francesco:
- Co znaczy renesansowy pisarz, znany iceniony pośród ówczesnych czytelników w pierwszej kolejności jako autor różnorodnych dzieł z łaciny, przyjaciel G. Boccaccia. Głównym dziełem napisanym wjęz. ojczystym jest poezja tyrtejska co znaczy.
- Wyraz Poezja:
- Co znaczy wyróżniająca się swoistymi cechami, pośród których w najwyższym stopniu oczywista jest organizacja tekstu, właściwa mowie wiązanej, synonimem tak rozumianej literaturze jest wiersz; 2) etymologicznie poezja tyrtejska krzyżówka.
- Wyraz Poemat Satyrowy:
- Co znaczy monologu bohatera, reprezentujący parenetyczną lit., wktórym zamieszkujący lasy Satyr, znalazłszy się pośród społeczności ludzkiej, poddaje krytyce zaobserwowane niedostatki życia obyczajowego poezja tyrtejska co to jest.
- Wyraz Powieść Autobiograficzna:
- Co znaczy której fabuła oparta jest na autentycznych wydarzeniach z życia bohatera, wzbogacona elementami fikcji lit., wydarzeniami, sytuacjami wykreowanymi poprzez wyobraźnię autora, pełniącego zwykle funkcję poezja tyrtejska słownik.
- Wyraz Pole Semantyczne:
- Co znaczy przedmiotów mechanizmu leksykalnego, których znaczenia mogą występować w podobnych kontekstach, na przykład środek lokomocji w tych zdaniach, jak: Jadę pociągiem, samochodem, autobusem, tramwajem poezja tyrtejska czym jest.
Czym jest poezja tyrtejska znaczenie w Słownik pisownia P .
- Dodano:
- Autor:
Omnibus