Co to jest Tadeusz Kantor

Co oznacza KANTOR TADEUSZ: rysownik, scenograf, reżyser. Wokresie okupacji stworzył wKrakowie Teatr Niezależny, wktórym wystawiano Balladynę, Powrót Odysa. W1948 współtwórca Ekipy Plastyków Nowoczesnych wKrakowie, która zorganizowała drugą (po Arsenale) po wojnie wystawę sztuki awangardowej. W1955 wspólnie z M. Jaremą założył teatr Cricot 2 nawiązujący do działającego wlatach 30. awangardowego teatru plastyków Cricot. K. należał do tych artystów, dla których sztuka stanowi całość: malarstwo, ambalaże, collage, teatr, zdarzenia - cricotage, manifesty ihappeningi to całościowy nurt pracy. Ambalaże powiązane zdziałalnością plastyczną iteatralną twórcy stanowiły nowy sposób artystycznego postępowania przez opakowywanie elementów, osób, dzieł sztuki, był to rodzaj klucza do twórczości K. Rozpoczął robić je w1964 wSzwajcarii, aManifest ambalaży powstał 2 lata przedtem, także wSzwajcarii. Kantorowskie ambalaże początkowo nawiązywały do collageów czasów Awangardy Krakowskiej, były jednak kolażem wielowarstwowym, omniejszej metaforyce, zmuszały do skojarzeń rozległych inieoczekiwanych. Wobrazach iw teatrze K. pojawiają się koperty, torby, pakunki, worki sugerujące metodą zakrycie, nieujawnienie, lecz odkrywające inne skojarzeniowe sensy. Koperty, nazywane poprzez artystę envelopages (franc. envelope - koperta), określano "a. metaforycznymi" - "a. konceptualnymi": "opakować piętę Achillesa", "opakować jabłko Wilhelma Tella", "opakować jajko Kolumba", "opakować miecz Damoklesa" - to hasła envelopages. W najwyższym stopniu charakterystyczny dla sztuki K. był powtarzany wdziesiątkach wersji parasol, októrym artysta mówił, iż "jest opakowaniem wielu ludzkich spraw", element ten stał się znakiem rozpoznawczym K.-malarza, azwykłe składane krzesło opakowane wmozaikę było iprowokacją, iironią, iready made. Wsztuce K. pojawiały się szmaty, ubrania, płaszcze, kurtki mające wewnątrz strukturę ludzkiej figury, wteatrze formy te sugerowały obecność człowieka. Za ambalaże K. dostał swe w najwyższym stopniu prestiżowe nagrody. Manifesty wyznaczały koleje drogi twórczej K. zarówno wteatrze, jak iplastyce. Teatr Zerowy ("gra zpustką") poprzedził Teatr zgonu, wWariacie izakonnicy pojawia się Maszyna Aneantyzacyjna będąca iscenografią, ijednym zpierwszych wPolsce environment, arodzaj ambalażu Infantka zVelzqueza zagrała w1991 r. wDziś są moje urodziny. Teatr całkowity łączył się wczasie zpowrotem do "gry zWitkacym" i zhappeningiem nazywanym poprzez K. Teatrem Wydarzeń albo Teatrem Happeningowym, by w1969 zrobić miejsce dla Teatru I(Niemożliwego), które łączyły się zpowstaniem Bio-obiektów. W1975 K. zrezygnował znieskończonej gry, by ogłosić Manifest Teatru zgonu, potem nazywanego Teatrem Miłości iŚmierci. Wteatrze K.w1974 pojawiły się następne manekiny, które później zagrały wUmarłej klasie (1974) iprzewijały się jako postaci, na przykład Człowiek zwalizkami (postać-ambalaż zhappeningowej Kurki wodnej)