Co to jest Van Vincent Gogh

Co oznacza GOGH VINCENT VAN: rysownik holenderski, przedstawiciel postimpresjonizmu. Tworzył we Francji. Malarstwem zajął się mając prawie 30 lat, początkowo rysował, studiował perspektywę i anatomię, kopiował dzieła Milleta. W 1881 z przyjacielem van Rappem malował pierwsze portrety i pejzaże. Dzięki bratu Tho, który był jego przyjacielem i doradcą w kwestiach artystycznych i pomocnikiem w życiu, poznał prace impresjonistów. W 1888 r. wyjechał na południe Francji do Arles, marząc o założeniu wspólnoty twórców; między innymi zaprosił P. Gauguina. W okresie pobytu w Arles wykonał sporo portretów sąsiadów, chłopów, przyjaciół, znajomych - regularnie traktując je jako podziękowanie albo spłatę długu. Modeli traktował z szacunkiem, portrety stanowiły głębokie studium psychologiczne; modelował bezpośrednimi liniami (na przykład Portret Josepha Roulin, Portret Armanda Roulin, Portret "ojca" Tanguy). Prace z tego okresu wyróżniała kolorystyka: barwy żywe, czyste, ostre. W maju 1890 r. chory v.G. zamieszkał w Auvers-sur-Oise pod opieką doktora Gacheta, miłośnika sztuki; powstał wtedy na przykład Kościół w Auvers. W trakcie 2 ostatnich miesięcy życia gorączkowo malował (stworzył 70 prac), a pod wpływem kolejnej depresji popełnił samobójstwo. Główną twórczą spuścizną v.G. są portrety, autoportrety, pejzaże (zawsze malowane w przestrzeni), wnętrza i martwe natury. W martwych naturach próbował eksperymentów technicznych (kilka wersji Słoneczników), które potem przenosił do innych obrazów. W Arles powstały także istotne prace twórcy o tematyce społ. (Jedzący ziemniaki), pod wpływem Gauguina i Toulouse-Lautreca malowane wyraźnymi plamami barwnymi (Sala taneczna Arles, Autoportret za sztalugą, kilka wersji własnego pokoju). Jego prace są przesycone emocjami (Most w Arles, Nocna kawiarnia w Arles, Autoportret z zabandażowanym uchem), a w momencie nasilania się dolegliwości wzrastało także napięcie dramatyczne w jego obrazach (Gwiaździsta noc, Droga z cyprysami i gwiazdą, Pole pod burzliwym niebem). V.G. malował swobodnie kładąc farbę, stosował czyste żywe barwy; kontrasty tworzył dzięki kolorów dopełniających, tony nie mieszają się ze sobą; zaznaczał kontury; regularnie jego prace przypominają szkice. Inspirowały go koncepcje przestrzeni bez perspektywy - z rycin i szkiców jap. Prekursor ruchów ekspresjonistycznych XX w., wprowadził realizm optyczny stosując instynktownie naukowe koncepcje Seurata; wybrane jego prace tworzą abstrakcyjne kompozycje barwy i formy