Co to jest Literackie Czasopisma

Co oznacza CZASOPISMA LITERACKIE: współczesne (po 1945 r.) poświęcone problematyce literackiej. Do głownych cz.l. PRL należały: "Odrodzenie" (1944), "Kuźnica" (1945), "Twórczość" (1950), "Życie Literackie" i katolickie: "Tygodnik Powszechny" (1945) i miesięcznik "symbol" (1946). Zmiany polityczne w 1956 r. wywołały pojawienie się nowych cz.l., między innymi "Współczesności" (1956-71), "Odry" i "Przemian". W l. 60. i 70. centrum życia kulturalnego stała się Warszawa, z pismami: "Kultura" (1963-72), "literatura" (1956), "Miesięcznik Literacki" (1966), "poezja na Świecie" (1971), "poezja" (1972) i "Teksty" (1972-81). W tak zwany drugim obiegu rozpowszechniane były wydawane na emigracji w Paryżu "Zeszyty Literackie" i "Kultura" (1947). Do ważniejszych cz.l. drugiego obiegu wydawanych w Polsce należały: "Zapis" (1977-81), "Puls" (1977), "KOS" (1982-89), "Aneks" i "Krytyka". Po 1989 do obiegu oficjalnego weszły między innymi "Czas Kultury", "Nagłos" i "bruLion", wokół którego skupiła się najmłodsza generacja artystów. Przy decentralizacji prasy pojawiły się regionalne cz.l., między innymi "Akcent", "Kresy" (Lublin), "Ogród", "Res Publica", "Fronda" (Warszawa), "Nowy Nurt" (Poznań), "Notes", "Notatnik Teatralny" (Wrocław), "Borissua" (Olsztyn), "Fraza" (Rzeszów), "Strony" (Opole), "Tytuł" (Gdańsk), "Sycyna" (Radom). Popularne stały się także bonusy lit. w dziennikach, między innymi "Gazeta o Książkach" (w "Gazecie Wyborczej"), "Rzeczpospolita i Książki" i "Plus-Minus" ("Rzeczpospolita"), "Exlibris", "Apokryf" (w "Tygodniku Powszechnym"), "Arkusz" (w "Głosie Wielkopolskim"). Gwałtowny postęp cz.l. to świadectwo europeizacji prasy pol., towarzyszy mu profesjonalizm i wysoka jakość graficzna