Co to jest 2 Cricot

Co oznacza CRICOT 2: teatr zał. w 1956 poprzez T. Kantora i Grupę Krakowską skupiającą awangardowych plastyków. Nazwa nawiązuje do awangardowego teatru plastyków zał. poprzez J. Jaremę Cricot. Zespół aktorski C.2 składał się w pierwszej kolejności z plastyków i aktorów. Z teatrem współpracowała M. Jarema, autorka scenografii, aktorka i w startowym okresie także współtwórczyni wizerunku C.2. Teatr osiadł na blisko 20 lat w gotyckich piwnicach pałacu Krzysztofory w Krakowie, gdzie powstały także słynna galeria i kawiarnia. Na przełomie lat 50. i 60. teatr wkroczył w nowy faza, który Kantor nazwał "Teatrem Informel". W 1963 zaczął się następny faza "gier z Witkacym" i "Teatru Zerowego" (realizacja Wariata i zakonnicy, w dalszym ciągu Kurki wodnej); wtedy także ukształtował się stały zespół C.2. Kolejny faza rozpoczęty szeregiem akcji happeningowych (1969) zwany Teatrem "I" - Niemożliwych (z franc. impossible = niemożliwy) zaczęła ponownie sztuka Witkacego W małym dworku i w 1973 r. spektakl Nadobnisie i koczkodany. W 1972 premierą Szewców Kantor zaczął faza "Teatru zgonu", nazwany potem "Teatrem Miłości i zgonu", który w pełni zaistniał dopiero w 1975 r. w Umarłej klasie. Spektaklem tym Kantor zaczął równocześnie realizację "klisz pamięci" - powrotu do dzieciństwa, młodości, do wspomnień, które potem wielokrotnie ożywiał. W 1979 premiera cricotage Gdzie są niegdysiejsze śniegi (tytuł jest cytatem z Villona); w 1980 r. zespół zaczął Program florencki Teatru Cricot 2, od tego momentu Florencja była równoległą z Krakowem siedzibą teatru. Wielopole, Wielopole (1980) i Niech sczezną artyści (1985) nawiązują także do klisz pamięci. Premiera Nigdy tu już nie powrócę odbyła się w 1988 r. w Mediolanie, ostatni spektakl Dziś są moje urodziny miał premierę już po zgonu reżysera, w grudniu 1990. W l. 80. i na pocz. 90. działa archiwum teatru pod nazwą Cricoteka