Definicja Pies Kot Motyw

Co to jest Kot i pies:
Kot i pies - Są zwierzętami domowymi z rodz. ssaków. Pośród psów występują liczne rasy, różne pod względem wyglądu i wielkości. Piesuznawany za przyjaciela człowieka. Na temat obu zwierząt bardzo wiele związków frazeologicznych, na przykład drzeć z kimś koty, kupować kota w worku, wykręcić kota ogonem, tyle, co kot napłakał, spadać jak kot na cztery łapy; wierny jak pies, jak psu z gardła wyjęty, pies z kulawą nogą nie przyjdzie, żyć jak pies z kotem, czuć się jak zbity pies, zejść na psy, tu leży pies pogrzebany. Kot został oswojony około 4000 przed naszą erą w Nubii, w Egipcie pojawił się około 2000 przed naszą erą jako zwierzę domowe, otoczone czcią. Egipską boginię radości i zabawy, Bastet, przedstawiano jako kobietę z głową kotki albo kotkę z głową kobiety. W starożytnej Grecji koty były rzadkością. W większej liczbie koty pojawiły się w Cesarstwie Rzymskim, bardzo je szanowano w odróżnieniu do psów, ponieważ nie płaszczyły się przed człowiekiem i zachowywały niezależność (do dziś związek frazeologiczny: chodzi jak kot, swoimi drogami). W średniowiecznej Europie były rzadkością, ponieważ wg ówczesnego przesądu diabeł chętnie po jawiał się na ziemi w formie czarnego kota, toteż wyobrażano go sobie jako towarzysza czarownic. Pies jest najstarszym zwierzęciem domowym, rozpowszechnionym na całym świecie, pochodzącym od wilka albo szakala. Był towarzyszem człowieka, jego obrońcą i pomocnikiem (stąd związek frazeologiczny: wiemy jak pies). Święte psy trzymano na przykład w sanktuańum Asklepiosa w Epidaurze, gdzie miały leczyć chorych lizaniem. W sztuce średniowiecza pies symbolizuje wierność. Homer "Odyseja" - Gdy po dwudziestoletniej nieobecności Odys pojawił się wreszcie w domu, jego pies, Argos, kiedyś wspaniały pies myśliwski, aktualnie stary, wzgardzony, oblepiony wrzodami, niewidomy, poznaje swego pana, wita go radośnie i umiera.
Poezja:
PIES / W: Leksykon motywów literackich / red. Agnieszka Nawrot et al.; przyg. haseł Teresa Kosiek et al. – Kraków: Wydawnictwo „GREG”, 2004. – S. 250 ISBN 83-7327-394-8