Definicja Olsztyn Zamek

Gdzie jest ZAMEK OLSZTYN Pierwsza wzmianka o zamku Przymiłowice - późniejszym Olsztynie - pochodzi z 1306 roku. Wzniesiony na miejscu drewnianego grodu, został rozbudowany niemal od podstaw w latach 1349-59 z inicjatywy Kazimierza Wielkiego, co potwierdza kronika Jana z Czarnkowa. Murowany zamek był największą warownią na pograniczu śląsko-małopolskim. W latach 1370-96 stał się własnością Władysława Jagiełły, który po tygodniowym oblężeniu zyskał twierdzę od księcia Władysława Opolczyka - właściciela zamków w Bobolicach, Mirowie i Morsku.Od 1406 roku Olsztyn był siedzibą starostwa niegrodowego i posiadał stałą załogę wojskową. Pierwszym starostą był Paweł Odrowąż ze Szczekocin, który dokonał modernizacji warowni. W latach 1442-57, kiedy starostą był Mikołaj z Przyrowa, zamek odegrał sporą rolę przy odpieraniu napadów książąt śląskich. W XVI wieku starosta Mikołaj Szydłowiecki dokonał renesansowej modernizacji budowli.W roku 1587 zamek został zniszczony poprzez wojska arcyksięcia Maksymiliana Habsburga, pretendenta do polskiego tronu. Na czele załogi wojskowej stał wówczas Kacper Karliński. Wojska arcyksięcia, chcąc zdobyć zamek, posłużyły się podstępem, porywając kilkumiesięcznego syna dowódcy i wystawiając go na pierwszą linię ognia. Kacper mimo to wystrzelił do nieprzyjacielskich wojsk. W czasie dalszych walk dziecko zginęło... Wydarzenie to opiewali w swoich poematach Władysław Syrokomla i Aleksander Fredro.następne zniszczenia zamku nastąpiły w trakcie potopu szwedzkiego w roku 1656. Od tego momentu Olsztyn ulegał stopniowej dewastacji. Część murów runęła wskutek erozji i kruszenia się wapiennych skał. W latach 1722-29 spore fragmenty dolnych partii zamku zostały rozebrane w celu uzyskania budulca na budowę kościoła parafialnego w Olsztynie. Zachowane do dziś ruiny pochodzą z XVI wieku.Twierdza w Olsztynie składała się z pięciu zasadniczych części: dwóch podzamczy i zamku dolnego, średniego i górnego. Po południowo-wschodniej stronie wzgórza znajdował się wjazd. Poprzez most zwodzony i bramę w wieży, połączoną z murami obronnymi, prowadził na pierwsze, wydłużone podzamcze, w skład którego wchodziły zabudowania gospodarcze, łaźnia, baszta studzienna i obszerna pieczara, wykorzystywana za magazyn żywności albo skład amunicji. Podzamcze było oddzielone od zamku dolnego murem. W zamku dolnym, o pow. powyżej 2000 m kwadratowych, znajdowały się budynki gospodarcze i dom mieszkalny (zwany Kamieńcem). Zamek średni usytuowany był u podnóża okrągłej wieży. Znajdowały się tu różne składy i czteropiętrowa wieża Starościńska. Do zamku górnego (o pow. ok. 500 m kwadratowych) prowadził następny most zwodzony nad fosą i solidna brama. Znajdowały się tu kuchnie, składy i pokoje królewskie, a więc sypialnia, jadalnia i sala sądowa. Na l piętrze mieściła się kaplica zamkowa. Charakterystycznym elementem ruin jest wysoka na 35 m gotycka baszta z drugiej połowy XIII wieku. W dolnej części okrągła, w górnej ośmiokątna, wzniesiona z kamienia, a nadbudowana z cegły. Baszta ta nie miała wejścia. Otrzymać się do niej można było tylko dzięki kołowrotu albo pomostem z części mieszkalnej. Była więzieniem dla skazanych na Zgon głodową, a w okresie wojny miejscem schronienia. W baszcie tej z wyroku Kazimierza Wielkiego dokonał żywota wojewoda poznański Maćko Borkowic, który stanął przeciw królowi na czele konfederacji panów wielkopolskich.Drugie obszerne podzamcze znajdowało się po południowo-zachodniej stronie wzgórza. Najdalej w tym kierunku znajduje się kwadratowa baszta obserwacyjna, zwana Sołtysią. Cały zamek otoczony był murem obronnym. Warownia olsztyńska jest klasycznym odpowiednikiem gotyckiej budowli zamkowej. W jej konstrukcję włączono wapienne ostańce jurajskie i krasowe groty skalne, co stanowi Najlepsze współbrzmienie natury i ludzkiej działalności.Duchy zamku w OlsztyniePo murach zamku w Olsztynie błąkają się trzy duchy. Pierwszy jest duchem Macieja Borkowica - wojewody poznańskiego, przeciwnika Kazimierza Wielkiego. Nieprawidłowy wojewoda powołał wymierzoną w króla konfederację. Skazany na banicję, wrócił jednak do państwie po kilku latach i nadal spiskował. Nareszcie został schwytany i skazany na Zgon głodową w lochu pod kluczową wieżą zamku olsztyńskiego.Druga zjawa objawia się przez płacz dziecka. To syn Kacpra Karlińskiego, obrońcy Olsztyna z czasów najazdu Maksymiliana Habsburga w 1587 roku. Dziecko zostało użyte poprzez Austriaków jako żywa tarcza. Mimo to Kacper kazał strzelać do wroga...Trzeci duch jest duszą chciwego pastuszka. Oto złośliwi koledzy wrzucili biednemu pastuszkowi do olsztyńskiego lochu czapkę. Chłopak zostawił stado kóz i poszedł po nakrycie głowy. W lochu spotkał wielkiego, pilnującego skarbów psa. Diabelski strażnik ulitował się nad losem biedaka i pozwolił mu napełnić znalezioną czapkę złotem. Gdy chłopak wyszedł na powierzchnię, jego koledzy także zapragnęli zostać obdarowani skarbami. Jeden z nich, ten chciwy, zszedł do lochu. Nigdy jednak już nie wrócił, a od tej pory jego duch błąka się w pobliżu