Definicja Miasto Stare Warszawa

Gdzie jest WARSZAWA – STARE MIASTO Warszawskie Stare Miasto to najosobliwsza ze starówek. Zrujnowana w okresie II wojny światowej, odbudowana wielkim wysiłkiem niemal od podstaw, w 1980 roku wpisana została na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO. Dziś jest piękniejsza niż kiedykolwiek. Przyciąga przyjezdnych i warszawiaków szukających wytchnienia od tętniących szybkim, współczesnym rytmem innych części miasta. Staromiejskim kamienicom przywrócono kształt z okresu największej świetności, a odbudowany pieczołowicie Zamek Królewski znowu stanowi imponujące tło dla kolumny Zygmunta III Wazy. U stóp króla spotykają się znajomi, umawiają się zakochani i wycieczki. Ufundowana poprzez Władysława IV kolumna to jeden z w najwyższym stopniu znanych symboli Warszawy i najstarszy świecki pomnik w Polsce. Przeniesienie poprzez Zygmunta III Wazę stolicy z Krakowa zdecydowało kiedyś o losach i charakterze miasta, a zrealizowana z rozmachem koncepcja królewskiego pomnika znakomicie wpasowała się w nowy, wielkomiejski pejzaż Warszawy. W okresie stworzenia warszawskiego, w nocy z 1 na 2 września 1944 roku, pomnik został zniszczony poprzez hitlerowców. Odrestaurowany, na nowej granitowej kolumnie, wrócił na miejsce w pięć lat potem. Na zgodne tło, w formie odbudowanego Zamku Królewskiego, musiał Zygmunt III poczekać jeszcze kilkadziesiąt lat. Zamek odradzał się długo; kluczowe prace przy jego rekonstrukcji trwały w latach 1971-1981. Dziś – znów – trudno sobie wyobrazić Starówkę bez tej charakterystycznej budowli. Historia zamku sięga końca XIII wieku. Poprzez stulecia, wraz ze wzrostem znaczenia Warszawy, zmieniała się także jego ranga. W skutku gruntownej rekonstrukcji najpierw XVII wieku powstała charakterystyczna pięcioboczna figura zamku z 60-metrową wieżą z zegarem. Za sprawą Władysława IV zamek, w okolicy funkcji administracyjnych i politycznych, rozpoczął również pełnić funkcję ośrodka kulturalnego; w południowym skrzydle powstała sala teatru dworskiego. Lecz w pierwszej kolejności toczyło się tu życie polityczne Polski XVIII i XIX wieku. Z zamkiem wiążą się istotne i dramatyczne wydarzenia z naszej historii – obrady sejmu rozbiorowego, uchwalenie Konstytucji 3 Maja, pozbawienie cara polskiego tronu w okresie stworzenia listopadowego. Wspólnie z upadkiem Rzeczypospolitej podupadał również zamek. Dopiero w 1926 roku ponownie nabrał doniosłego znaczenia, stając się rezydencją prezydenta RP. Z placu Zamkowego tylko krok na Rynek. Poprzez stulecia, aż do początku XX wieku, łączył on funkcje handlowe z politycznymi i administracyjnymi. Stał tu niegdyś ratusz, lecz także pręgierz i szafot. W 1915 roku zlikwidowano targ, plac wybrukowano, a poszczególnym pierzejom nadano imiona zasłużonych dla miasta działaczy (Jana Dekerta, Hugona Kołłątaja, Franciszka Barssa, Ignacego Zakrzewskiego). Aktualnie kolorowe kamienice Rynku mieszczą liczne restauracje, kawiarnie i galerie. Po stronie Dekerta znajduje się Muzeum Historyczne miasta stołecznego. Spacerując po staromiejskim Rynku i przyległych uliczkach, najlepiej o zmierzchu, nie warto się spieszyć. Zatrzymajmy się przy domu Pod Murzynkiem, odpocznijmy w którejś z kawiarni, popatrzmy, jak światło staroświeckich latarni potęguje niepowtarzalną atmosferę tego miejsca. Później można ruszyć dalej, w stronę Barbakanu albo Piwną, najdłuższą ulicą Starówki, aż do Wąskiego Dunaju