Definicja Wielki Szczeliniec

Gdzie jest SZCZELINIEC WIELKI Szczeliniec Ogromny jest wyjątkowym skarbem przyrody nieożywionej, największą atrakcją Stołowogórskiego Parku Narodowego. Góra ta (będąca najwyższym punktem Gór Stołowych), wznosi się nad pobliskim Karłowem na wysokość raptem 919 m n.p.m., jednak jej pokrój jest imponujący: przy długości ok. 600 m i szerokości 300 m, o całe 150 m góruje nad rozległym płaskowyżem, ku któremu opada prawie pionowymi ścianami. Szczeliniec słynie w pierwszej kolejności z niesamowitych form skalnych: kolumn, bram, grzybów, szczelin i labiryntów, którymi usiany jest cały jego grzbiet. Kształty skałek nasuwają przeróżne skojarzenia, stąd ich nazwy: „Słoń”, „Mamut”, „Wielbłąd”, „Małpka”, „Pies”, „Żółw”, „Sowa”, „Kwoka”, „Ucho Igielne”, „Żyrafa”, lecz również „Kamienne Kwiaty”, „Głowa Księżniczki Emilii”, „Telewizor”, a nawet „Piekarnia”. Szczególnie ciekawe jest „Piekiełko” – szczelina mająca 17 m głębokości i 100 m długości, w której poprzez cały rok utrzymuje się śnieg.Najwyższy pkt. Szczelińca Wielkiego – „Fotel Pradziada” albo odmiennie „Tron Liczyrzepy” (ducha gór), na który prowadzą metalowe schody, jest wybitnym punktem widokowym na prawie całe Sudety, od Gór Izerskich i Karkonoszy na północnym zachodzie po Jesioniki na południowym wschodzie. Pierwsze zdobycie szczytu miało miejsce w 1576 roku, o czym przypomina napis wyryty w skale; w 1790 roku odwiedził to miejsce Johann Wolfgang Goethe wspólnie z księciem weimarskim Karolem Augustem, a w 1800 roku – późniejszy prezydent USA Quincy Adams. Pod koniec XVIII wieku Szczeliniec stał się przedmiotem zainteresowania władz pruskich; od tamtego czasu na szczytową część góry wchodzi się po 665 kamiennych schodach; od 1804 roku wejście było udostępniane turystom za zapłatą. W 1815 roku stanął tam pierwszy letni schron, a w 1846 – najstarsze w Sudetach, istniejące do dziś schronisko, zwane Szwajcarką (jedyne w Sudetach, do którego nie ma dojazdu).nadzwyczajny krajobraz Szczelińca Wielkiego jak i całych Gór Stołowych powstał za sprawą górnokredowego morza i pozostawionych poprzez nie osadów w postaci piaskowców i margli, które po wypiętrzeniu poprzez kilkadziesiąt mln lat ulegały wietrzeniu, spękaniom i wymywaniu poprzez wodę. Góry Stołowe, zbudowane z osadów morskich, mają jako jedyne w Polsce płytową budowę, co odzwierciedlają warstwy widoczne na powierzchni skałek. Osobliwością Szczelińca Wielkiego jest również jego położenie na europejskim dziale wodnym, na granicy dorzeczy Odry (zlewisko Morza Bałtyckiego) i Łaby (zlewisko Morza Północnego).nieszczęśliwa nazwa Gór Stołowych nawiązuje do wydarzenia sprzed 200 lat, kiedy w czasie wizyty króla Fryderyka Wilhelma III sołtys Karłowa Franciszek Pabel dostał urzędową nominację na królewskiego przewodnika i kasjera Szczelińca Wielkiego (pierwsza w Europie nominacja na przewodnika górskiego). Z tej okazji na szczycie gry odbyła się uczta, w trakcie której zwrócono uwagę na podobieństwo oglądanych stąd grzbietów górskich do blatu stołu biesiadników. Tradycyjna, czeska nazwa tych gór, jak i samego Szczelińca brzmiała jednak Hejszowina (i – w zniekształconej formie niemickiej – Heuscheuer) – i pochodziła od słowiańskiego słowa chysza albo chiża, określającego chałupę o dwuspadowym dachu, krytą strzechą, do której Szczeliniec jest z daleka podobny