Co to jest Polska Literatura Współczesna
Co oznacza WSPÓŁCZESNA LITERATURA POLSKA:
lata wojny iokupacji (1939-45) tylko ograniczyły, ale nie zlikwidowały życia lit., poprzez cały ten czas ukazywało się 20 czasopism, między innymi "Sztuka iNaród", "Przełom", "Płomienie", "Droga", "Kultura Jutra". W1942 r. ukazały się poetyckie debiuty K.K. Baczyńskiego i T. Borowskiego, w1943 r. T. Gajcego i Z. Stroińskiego. Już od 1940 lit. centrum wychodźstwa Polaków stał się Paryż, gdzie wznowiono "informacje Literackie" jako "informacje Polskie", anastępnie Londyn. Ofiarami masowych aresztowań iwywózek na Kresach Wschodnich stali się między innymi G. Herling-
-Grudziński, J. Stryjkowski, A. Wat, A.Ważyk, T. Parnicki, W. Broniewski, B.Obertyńska. Próbą analiz obserwowanych iprzeżywanych zdarzeń były pisane dzienniki ipamiętniki. Literatura wojenna sięgała do romantycznej tradycji tyrtejskiej ( J. Lechoń, K. Wierzyński, K.I. Gałczyński, K.K. Baczyński), toposu żołnierza tułacza ( W. Broniewski), refleksji nad pol. tragedią ( Cz.Miłosz, J. Tuwim, A. Słonimski). Powstawały utwory prozatorskie wydawane już wczasie wojny ( A. Kamiński), albo tuż po jej zakończeniu ( Z. Nałkowska, J. Andrzejewski, Rudnicki, S.Dygat), upowszechniał się reportaż obrazujący walkę ( M. Wańkowicz, K. Pruszyński, A. Fiedler). Po wojnie (1945-56) wkraju powstawały pisma oróżnych orientacjach art. ipolit., na przykład "Odrodzenie", "Kuźnica", "Tygodnik Powszechny", za granicą powołano Związek Pisarzy Polskich na Obczyźnie (Londyn), od 1947 r. na początku wRzymie, apóźniej wParyżu ukazuje się redagowana poprzez J. Giedroycia "Kultura". Wlit. dominowała dziedzina walki imartyrologii (S. Szmaglewska, T. Borowski, Z. Nałkowska, A.Rudnicki), w okolicy pojawiły się tak zwany obrachunki inteligenckie ( K. Brandys, A. Sandauer, W. Mach, S. Dygat) iproblematyka współczesna (J. Andrzejewski). Szczeciński zjazd Związku Literatów Polskich (1949) proklamuje realizm socjalistyczny, lit. rozpoczyna powielać szablon, utwory oryginalne należą do rzadkości (na przykład Niobe K.I. Gałczyńskiego, Mazowsze W. Broniewskiego, Wiklina L.Staffa), pierwszą krytyczną ocenę tego systemu przedstawił Cz. Miłosz wZniewolonym umyśle (1951), potem między innymi A. Ważyk wPoemacie dla dorosłych (1955), M. Jastrun wGorącym popiele (1956), K. Brandys wMatce Królów (1957) iJ. Andrzejewski wCiemności kryją ziemię (1957). Przełom polit. 1956 r. wymienił na kilka lat życie kulturalne wkraju. Ruchowi dyskusyjnych Klubów Studentów iMłodej Inteligencji patronowało pismo "zwyczajnie", pojawiła się nowa formacja pisarska zgrupowana wokół pisma "Współczesność", od którego przejęła nazwę. Wpoezji zarysowało się zainteresowanie indywidualnymi problemami człowieka, objawiły się także postawy buntownicze ( M. Białoszewski, S. Grochowiak, Z. Herbert, J. Harasymowicz, E. Bryll, T. Karpowicz, A. Bursa, H. Poświatowska). Nowa dziedzina pojawiła się także wprozie ( M. Hłasko, M. Nowakowski, I. Iredyński), sięgnięto po obrazy deformujące świat spostrzegany ( S. Mrożek, W. Gombrowicz), pojawiła się lit. fantastycznonaukowa ( S. Lem). Równolegle zlit. wkraju rozwijał się nurt emigracyjny uzupełniając całość problematyki otematy zabronione, na przykład J. Czapski, G. Herling-Grudziński, B. Obertyńska, przywoływano także świat istniejący przed wojną, na przykład S. Vincenz, Cz. Miłosz
-Grudziński, J. Stryjkowski, A. Wat, A.Ważyk, T. Parnicki, W. Broniewski, B.Obertyńska. Próbą analiz obserwowanych iprzeżywanych zdarzeń były pisane dzienniki ipamiętniki. Literatura wojenna sięgała do romantycznej tradycji tyrtejskiej ( J. Lechoń, K. Wierzyński, K.I. Gałczyński, K.K. Baczyński), toposu żołnierza tułacza ( W. Broniewski), refleksji nad pol. tragedią ( Cz.Miłosz, J. Tuwim, A. Słonimski). Powstawały utwory prozatorskie wydawane już wczasie wojny ( A. Kamiński), albo tuż po jej zakończeniu ( Z. Nałkowska, J. Andrzejewski, Rudnicki, S.Dygat), upowszechniał się reportaż obrazujący walkę ( M. Wańkowicz, K. Pruszyński, A. Fiedler). Po wojnie (1945-56) wkraju powstawały pisma oróżnych orientacjach art. ipolit., na przykład "Odrodzenie", "Kuźnica", "Tygodnik Powszechny", za granicą powołano Związek Pisarzy Polskich na Obczyźnie (Londyn), od 1947 r. na początku wRzymie, apóźniej wParyżu ukazuje się redagowana poprzez J. Giedroycia "Kultura". Wlit. dominowała dziedzina walki imartyrologii (S. Szmaglewska, T. Borowski, Z. Nałkowska, A.Rudnicki), w okolicy pojawiły się tak zwany obrachunki inteligenckie ( K. Brandys, A. Sandauer, W. Mach, S. Dygat) iproblematyka współczesna (J. Andrzejewski). Szczeciński zjazd Związku Literatów Polskich (1949) proklamuje realizm socjalistyczny, lit. rozpoczyna powielać szablon, utwory oryginalne należą do rzadkości (na przykład Niobe K.I. Gałczyńskiego, Mazowsze W. Broniewskiego, Wiklina L.Staffa), pierwszą krytyczną ocenę tego systemu przedstawił Cz. Miłosz wZniewolonym umyśle (1951), potem między innymi A. Ważyk wPoemacie dla dorosłych (1955), M. Jastrun wGorącym popiele (1956), K. Brandys wMatce Królów (1957) iJ. Andrzejewski wCiemności kryją ziemię (1957). Przełom polit. 1956 r. wymienił na kilka lat życie kulturalne wkraju. Ruchowi dyskusyjnych Klubów Studentów iMłodej Inteligencji patronowało pismo "zwyczajnie", pojawiła się nowa formacja pisarska zgrupowana wokół pisma "Współczesność", od którego przejęła nazwę. Wpoezji zarysowało się zainteresowanie indywidualnymi problemami człowieka, objawiły się także postawy buntownicze ( M. Białoszewski, S. Grochowiak, Z. Herbert, J. Harasymowicz, E. Bryll, T. Karpowicz, A. Bursa, H. Poświatowska). Nowa dziedzina pojawiła się także wprozie ( M. Hłasko, M. Nowakowski, I. Iredyński), sięgnięto po obrazy deformujące świat spostrzegany ( S. Mrożek, W. Gombrowicz), pojawiła się lit. fantastycznonaukowa ( S. Lem). Równolegle zlit. wkraju rozwijał się nurt emigracyjny uzupełniając całość problematyki otematy zabronione, na przykład J. Czapski, G. Herling-Grudziński, B. Obertyńska, przywoływano także świat istniejący przed wojną, na przykład S. Vincenz, Cz. Miłosz
- Wyraz Woroszylski Wiktor:
- Co znaczy tłumacz, eseista. Debiutował tomem poetyckim zgonu nie ma! (1949), później kolejno wydał między innymi zbiory literaturze Noc Komunarda (1949), Pierwsza linia pokoju (1951), publicystyczne, pełne współczesna literatura polska co znaczy.
- Wyraz Wiersz:
- Co znaczy tekstu opierający na powtarzaniu się wnim odcinków otakich samych właściwościach strukturalnych; synonim prozy; utwór oswoistej jęz. kompozycji, wktórej wers (linijka wiersza wyodrębniona współczesna literatura polska krzyżówka.
- Wyraz Wortycyzm:
- Co znaczy wmalarstwie wywodzący się z kubizmu, zapoczątkowany poprzez W. Lewisa w1912 r. Wir był kluczową metodą kompozycyjną w. Nazwę kierunkowi nadał pisarz E. Pound. Zruchem tym związany był między innymi współczesna literatura polska co to jest.
- Wyraz Wallenrodyzm:
- Co znaczy nazwiska ipostawy moralnej tytułowego bohatera powieści poetyckiej A. Mickiewicza Konrad Wallenrod (1828); tragiczny wybór moralny, sposoby działania w imię sumienia czy przeciw sumieniu , wybór współczesna literatura polska słownik.
- Wyraz Wulgata:
- Co znaczy Biblii, wznacznej części dzieło św. Hieronima (347-420), wybitnego znawcy jęz. z łaciny, gr., hebr. iaramejskiego (wykonany na polecenie papieża Damazego). Przekład św. Hieronima wiernie oddawał współczesna literatura polska czym jest.
Czym jest współczesna literatura polska znaczenie w Słownik pisownia W .
- Dodano:
- Autor:
Omnibus