Co to jest Plastyczny Teatr

Co oznacza TEATR PLASTYCZNY: teatr, wktórym nośnikiem znaczeń iemocji jest nie wyraz, jak wteatrze dramatycznym, ale obraz; nazywany poprzez Z. Taranienkę teatrem narracji plastycznej. Wyrósł na marginesie Ogromnej Reformy Teatralnej wramach przewartościowań sztuki teatru. Zakłada elitarność, przenosi istotę sztuki teatru na plastykę teatralną. T.p. wraz zfilmem plastycznym (na przykład H. Richtera, V. Eggelinga, M. Raya, F. Picabii, J. Lenicy), zpoezją wizualną, teatrem instrumentalnym rozszerzył wXX w. tradycyjnie rozumiane granice sztuki, przesuwając je wkierunku działań intermedialnych. Początków t.p. można szukać wteatralizowanych meetingach futurystów, wprowokacjach dadaistów, w happeningu, wdziałaniach Fluxusu, w performance i wielu formach tak zwany live art lat 60. i70. Happening łącząc plastykę, taniec, muzykę, teatr, poezję, naturę icałą rzeczywistość, przesunął granice sztuki, wtym również teatru, wkierunku totalnego korzystania zrzeczywistości. Plastyka korzystając zprzedmiotów gotowych ( ready made), kształtując przestrzeń ( environment), włączyła także niektóre przedmioty rzeczywistości do rzeczywistości sztuki iprocesu artystycznego. T.p. zrodził się jako reakcja na nadmierną "teatralizację" teatru, zamkniętą na zachodzące mechanizmy wsztuce. Pisał otym między innymi T. Kantor, określając motywację zarówno teatru plastyków, jak t.p. Wt.p. dominują znaki wizualne nad innymi; jest zjawiskiem intermedialnym; charakteryzuje się akcją, działaniem, zmiennością iefemerycznością; wykorzystuje media plastyczne, na przykład collage, assamblage, environment i happening. To czy zbliża się bardziej do teatru, jak na przykład T. Kantor; czy jest na pograniczu pomiędzy teatrem aplastyką, jak na przykład J. Szajna; czy zdecydowanie jest t.p., jak teatr L. Mądzika; czy idzie wkierunku barokowo rozbudowanej pantomimy, jak Teatr Pantomimy H. Tomaszewskiego; czy teatru ruchu, jak teatr Misiuro; lub teatru kontestacji, jak na przykład Teatr Ośmego Dnia - zależy od indywidualnych wyborów artystów. T.p. jest w okolicy teatru dramatycznego drugim wyraźnym, aczkolwiek wielopostaciowym nurtem we współcz. teatrze