Co to jest Wyrazów Odmiana

Co oznacza ODMIANA WYRAZÓW: dział gramatyki opisowej, obejmujący odmianę części mowy: rzeczowników, zaimków, czasowników, przymiotników, liczebników. O.rzeczowników (deklinacja) poprzez przypadki (mianownik, dopełniacz, celownik, biernik, narzędnik, miejscownik, wołacz) wl. poj. il. mn. Rzeczowniki występują wzdaniu samodzielnie albo wpołączeniu zprzyimkami wróżnych częściach zdania (podmiotu, orzecznika, dopełnienia, przydawki, okolicznika). Fundamentem o. rzeczowników jest ich rodzaj gramat., wzwiązku ztym wyodrębniamy następujące deklinacje: męskoosobowa, męskożywotna, męskonieżywotna, kobieca, nijaka. Wobrębie każdej można wyróżnić podtypy, uzależnione od jakości wygłosu tematu (twardo- albo miękkotematowy) iznaczenia rzeczownika. O.czasowników (koniugacja) poprzez osoby, czasy, tryby, strony, liczby, również poprzez rodzaje; do o. cz. należą formy osobowe inieosobowe, imienne (imiesłowy przymiotnikowe czynne, bierne). Fundamentem podziału czasowników są formy czasu teraźniejszego (końcówka 1. i2. os. lp.), wydzielamy trzy koniugacje: 1. koniugacja -ę, -esz, na przykład pisz-ę, pisz-esz, 2. koniugacja -ę, -isz (:-ysz), na przykład chwal-ę, chwal-isz, licz-ę, licz-ysz, 3. koniugacja -m, -sz, na przykład czyta-m, czyta-sz; gra-m, gra-sz. O. przymiotników poprzez przypadki, liczby irodzaje i trzy stopnie: równy, wyższy inajwyższy; formy stopniowania tworzy się dzięki odpowiednich morfemów formotwórczych dodawanych do tematu przymiotnika wstopniu równym (na przykład młody, wesoły, niedobry), stąd stopniowanie proste albo opisowe, każde znich ma stopień wyższy inajwyższy (biały - bielszy - najbielszy); wstopniowaniu opisowym tworzy się stopień wyższy poprzez połączenie formy stopnia równego przymiotnika zprzysłówkiem bardzo albo niewiele wstopniu wyższym, na przykład bardziej rycerski, mniej odpowiedni, wstopniu najwyższym: w najwyższym stopniu zrównoważony; stopniowaniu nieregularnemu ulegają cztery przymiotniki: dobry (lepszy, idealny), niedobry (gorszy, najgorszy), mały (mniejszy, najmniejszy), spory (większy, największy). O. liczebników: liczebniki kluczowe dwa, trzy, cztery, pięć, czterysta odmieniają się poprzez przypadki irodzaje; tys., mln, mld odmieniają się poprzez przypadki iliczby; liczebniki porządkowe piąty, dziesiąty odmieniają się poprzez przypadki, liczby irodzaje; liczebniki zbiorowe: dwoje, czworo, sześcioro odmieniają się poprzez przypadki, wdłuższej, rozszerzonej formie na przykład wD. dwojg-a, czworg-a, sześciorg-a; liczebniki wielowyrazowe: ciągi liczebnikowe odmieniają się dwojako: wszystkie ich człony, na przykład Tys. pięciuset czterdziestu dwóch zawodników, albo tylko człony oznaczające dziesiątki ijednostki, na przykład Tys. pięćset czterdziestu dwóch zawodników; wyjątek stanowi liczebnik jeden, który się wnich nie odmienia, na przykład Stu dwudziestu jeden koni (drzew, pań); wciągach oznaczających liczebniki porządkowe odmieniają się tylko człony symbolizujące dziesiątki ijednostki, pozostałe człony są nieodmienne, na przykład Tys. osiemset sześćdziesiąty trzeci rok, Tys. osiemset sześćdziesiątego trzeciego roku