Co to jest Mimesis

Co oznacza MIMESIS: 1) krótkie żartobliwe przedstawienie dzięki gestów imimiki; 2) naśladowanie jednej osoby poprzez drugą. 3) Wstarożytnej kulturze śródziemnomorskiej podobizna, wygląd jakiejś osoby albo rzeczy wyrażona wformie mimetycznej; wizerunek podobny do pierwowzoru, czynność albo zabieg, wktórego wyniku jakieś zachowanie albo element zawiera wybrany aspekt innej materii, przedmiotu, człowieka, czynności istniejących przedtem jako pierwowzór. Zdarzenie m. jest obecne wcałej działalności człowieka; wpoznawaniu języka dziecko naśladuje dźwięki imowę, wnauce, wżyciu codziennym, wgrach, wobrzędach, wreligii iw sztuce. Zachowanie mimetyczne występuje także uzwierząt, anawet uroślin; wszerokim znaczeniu mówi się owymiarze filogenicznym, antropologicznym iestetycznym zjawiska. 4) Jako kategoria estetyczna wykształcona poprzez filozofów starożytnej Grecji (pitagorejczyków, Demokryta zAbdery, Platona), rozwinięta poprzez Arystotelesa - znaczy naśladowanie rzeczywistości (natury, człowieka, jego czynności) wkreacji dzieła sztuki; wytwarzanie przedmiotu sztuki, który jest wyrazem, obrazem (niekoniecznie wiernym) innego (na przykład wmalarstwie, rzeźbie, poezji), mechanizm naśladowania formujący obraz oparty na podobieństwie do rzeczywistości pozaartystycznej; dopuszczający naśladownictwo naturalistyczne (wierne), groteskowe, deformujące, satyryczne albo idealizujące. Wtakim rozumieniu sztuki uznane za mimetyczne: malarstwo, rzeźba, literatura, częściowo muzyka, mogą realizować funkcję poznawczą poprzez odtwarzanie zjawisk ipraw rządzących zjawiskami, na przykład m. poetycka (termin użyty poprzez Arystotelesa wPoetyce) bazuje na reprezentacji elementów czy działań wmaterii werbalnej: wywołując wświadomości odbiorcy skojarzenia zpierwowzorem albo poprzez podobieństwo rzeczy, dźwięków (napisów). M. lit. bazuje na: przedstawieniu obiektywnego świata wutworze lit.; lit. naśladowaniu języka dzięki środków werbalnych jako naśladowanie zastanego doświadczenia językowego, na przykład wtekstach, gatunkach, wkliszach językowych ijako naśladownictwo jęz. naturalnego - aktów mowy (mechanizmów izdarzeń językowych); we współczesnych badaniach semiotycznych m. bywa reinterpretowana jako definicja ikoniczności lit. 5) Wretoryce łacińskiej m. (z łaciny imitatio) - to naśladowanie mistrza ijego dzieł poprzez uczniów. 6) Kultury orientalne (indyjska, muzułmańska) odrzucają naśladowanie rzeczywistości jako uzurpację aktu powstania boskiego, ale nie dotyczy to zakazu imitacji reguł artystycznych, mistrzów iuznanych dzieł; m. było techniką rozpowszechnioną iwysoko cenioną na przykład wtraktacie poetyckim Hazima; m. = manakat znaczy naśladowanie rzeczywistości wdziele sztuki. Wsztuce chińskiej m. = mofong to popularne izalecone naśladowanie maniery, techniki, stylu; podobnie rzecz się ma westetyce jap. (m. = moho). 7) Współcześnie om. można mówić wodniesieniu do użytkowania poprzez sztukę, wszerokim rozumieniu, rzeczywistości: na przykład rzeczywistości naukowej, technicznej, poetyckiej, baśniowej, kosmicznej, awięc nie tylko do rzeczywistości natury