Czy przydatne?

Definicja Przemiany Motyw

Co to jest Motyw przemiany:
Poezja:
Biblia
Mitologia
Przemiany - Owidiusz
Legenda o świętym Aleksym
Dzieje Tristana i Izoldy
Rozmowa Mistrza Polikarpa ze śmiercią
Do gór i lasów, Treny - J.Kochanowski
Makbet, Hamlet - W. Szekspir
Świętoszek - Molier
Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki - I. Krasicki
Faust - J.W.Goethe
Giaur - G.Byron
Konrad Wallenrdor, Dziady cz. III - A. Mickiewicz
Kordian, Balladyna - J. Słowacki
Nie-boska komedia - Z. Krasiński
Tata Goriot - H.Balzak
Lalka - B. Prus
Potop - H.Sienkiewicz
Zbrodnia i kara - F.Dostojewski
Ludzie bezdomni, Przedwiośnie - S. Żeromski
Chłopi - W.S. Reymont
Sklepy cynamonowe - B.Schulz
Ferdydurke - W.Gombrowicz
Szewcy - S.I. Witkiewicz
Mistrz i Małgorzata - M. Bułhakow
Ocalony - T. Różewicz
Rozmowy z katem - K.Moczarski
Popiół i diament - K. Andrzejewski
Inny świat - G. Herling-Grudziński
Dżuma - A. Camus
Opracowanie motywu przemiany:
Literackie wizje przemian to przeważnie odbicie marzeń o przekroczeniu fizycznych ograniczeń. W poezji możliwe są przemiany równie zaskakujące, jak ogromna jest wyobraźnia autorów. W bajkach, baśniach ludzie brzydcy stają się pięknymi, żaby książętami, a książęta żabami, bohaterzy fantastycznych opowieści mogą zmienić się w elementy, rośliny, zwierzęta. Przemienienie bywa karą, lecz także i nagrodą. Alchemicy poprzez długie wieki wierzyli, iż uda im się kamienie albo pospolite metale zamienić w złoto. Inną wiarę ocaliła w sobie poezja: w przemianę złego świata i człowieka, który w nowym wcieleniu stanie się kimś zupełnie innym, nie zawsze lepszym.
Mitologia
Bogowie greccy bez większego trudu mogli przyjmować dowolną postać i regularnie wykorzystywali tę zdolność - nie zawsze dla godnych pochwały celów, na przykład Zeus w różnych postaciach (byka, łabędzia i innych) uwodził śmiertelne kobiety. Bogowie, przeważnie za karę, zmieniali także postać śmiertelnikom, na przykład Akteona Artemida, gdy podpatrzył ją w kąpieli, zamieniła w jelenia. Niobe, zrozpaczona po zgonu swych dzieci, wymieniła się w kamień, z którego płynęły łzy. Gdy zakochany Apollo gonił Dafne, tata (tessalski bóg) pozwolił jej ocalić cnotę, zamienił w wawrzyn. W innej wersji opowieści uczyniła to Diana. Proteus byt pomniejszym bóstwem morskim, synem Okeanosa. Posiadał dar wieszczenia, znał przyszłość, lecz nie chciał ludziom jej przepowiadać. Aby uzyskać wiadomości o tym, co będzie należało w trakcie poobiedniej drzemki skrępować Proteusa łańcuchami. Rozwścieczony, przemieniał się wówczas w rozmaite, odrażające i straszne potwory, przybierał niekiedy postać wody i ognia. Nareszcie wracał do swej właściwej postaci i wyjawiał przyszłość.
Biblia
Charakter przemian miały wybrane z cudów dokonywanych poprzez Jezusa, np. przemiana wody w wino w trakcie wesela w Kanie Galilejskiej, ustanowienie Eucharystii przez przemianę chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. Trzeba pamiętać i o cudzie przemienienia Pańskiego (zapewne na górze Tabor) kiedy to w okolicy Chrystusa pojawili się Mojżesz i Eliasz, a Bóg przemówił: Tbyesf mój Syn umiłowany. Przemienienie było przydzielone raczej dla trzech uczniów: Piotra, Jakuba i Jana.
Makbet - William Szekspir
Początkowo Makbet sprawia wrażenie człowieka niezdolnego do zbrodniczych czynów, szanuje króla, ceni jego wielkoduszność. Wymienia się z chwilą, gdy czarownice zapowiadają, iż obejmie władzę, przepowiadają mu niewyobrażalną karierę. Gdy potwierdziły się pierwsze przedmioty wróżby Makbet nie umiał (i nie chciał) już zapomnieć o wizji przyszłości przedstawionej mu na wrzosowisku. Wspólnie z biegiem następnych wydarzeń, systematycznie Makbet- -prawy rycerz przekształca się w mordercę, ginie w nim wszystko, co dobre, moralne, a ten mechanizm przeobrażenia przyspiesza Lady Makbet, mająca poprzez pewien czas spory wpływ na męża. Adam Mickiewicz Dziady. Poszczególne wcielenia Gustawa-Konrada są niejednoznaczne. Przeważnie uznaje się, iż start dziejów Gustawa-Konrada, jako romantycznego kochanka, został wpisany w l (niedokończoną) część utworu Mickiewicza. W II części Dziadów występuje Widmo. Pojawia się w końcowej scenie. Nie słucha wezwań Gu-ślarza, z raną na piersiach, bladym licem i dzikim wzrokiem postępuje za Pasterką, wpatruje się w nią. Możemy domniemywać, iż Widmo z II części i Gustaw z IV części Dziadów to ta sama postać. Bardzo tajemniczą postacią jest Gustaw--Konrad z części IV. Zjawia się w domu księdza jako Pustelnik. Interpretatorzy przeważnie widzą w nim ducha Gustawa, który z miłości popełnił samobójstwo. Lecz przecież w części III (późniejszej) Gustaw wymienił się w Konrada, a więc żyt. Symboliczna zgon Upiora umożliwia Gustawowi wyzwolenie się ze swej poprzedniej duszy i już najpierw III części przeobrażenie się z Gustawa - kochanka Maryli w Konrada-kochanka ojczyzny W Prologu znika niefortunny kochanek (ma miejsce przełom, biografię prywatną zastępuje życie oddane sprawie narodowej, publicznej). Rodzi się bojownik, lecz i romantyczny pisarz-wieszcz, człowiek wybrany, nieprzeciętny i naznaczony grzechem pychy. Egzorcyzmy Księdza Piotra wyrywają bohatera z mocy Szatana, po Ogromnej Improwizacji Konrad znów wymienia się definitywnie. W scenie IX (noc dziadów) jest duchem żywego człowieka, z ranami na piersiach i przysparzającą wielkich cierpień niewielką raną na czole będącą skutkiem bluźnierstwa.
Pan Tadeusz - Adam Mickiewicz
Po zabójstwie Stolnika, posądzeniach o zdradę ojczyzny, Jacek Soplica stał się pokornym mnichem, kwestarzem, księdzem Robakiem. Nie pozostał w nim nawet ślad dawnej pychy, sobiepaństwa, ślad ogromnych aspiracji i najwyższego mniemania o sobie. Umierając błyszczał jako święty w ognistej koronie.
Kordian - Juliusz Słowacki
W trakcie ogromnej podróży po Europie etapowo postępowała wewnętrzna przemiana Kordiana, bohater tra-cit następne złudzenia. Nareszcie, na szczycie Mont Blanc, Kordian zbliża się do Boga, stając na najwyższym szczycie Europy Wyzwala się z marazmu, duchowej niemocy. Postanawia działać, uświadamia sobie wyraziście cel przedtem jałowego życia - będzie walczył o wolność ojczyzny: Duch rycerza powstał z lodów. .. l Winkeiried dzidy wrogów zebrał i w pierś włożył, l Ludy! Winkeiried ożył! l Polska Winkelhedem narodów! Ogarniętego euforią, poczuciem wewnętrznej siły Kordiana-rycerza wolności chmura niezwłocznie przenosi do Polski.
Lalka - Bolesław Prus
Wokulski zmieniał się w swym życiu kilkakrotnie. Pochodził z zdeklasowanej szlachty, w młodości pracował, próbował uczyć się, zajmował wynalazkami. Po niecałym roku porzucił studia w Szkole Głównej, wziął udział w stworzeniu styczniowym, po jego zakończeniu został zesłany na Syberię. Wymienił się tam radykalnie, zajmował robotą naukową, poznał Rosjanina Suzina, dzięki któremu dorobił się niewielkiego majątku. Z bojownika stworzenia stał się mężem Małgorzaty Minclowej, zamożnej wdowy po sklepikarzu. Sybirak został sklepikarzem. W 1875 umarła Minclowa, a Wokulski z 30 tysiącami rubli zaczął samodzielną karierę kupca. W 1887 roku niespodziewanie wyjeżdża na Bałkany, gdzie toczy się wojna, Wraca po ośmiu miesiącach jako posiadacz wielkiej fortuny zarobionej na dostawach dla wojska. Następną przemianę, a raczej ruinę, przyniosła w życiu Wokulskiego miłość do Izabeli Łęckiej. Wokulski, trzeźwy racjonalista w biznesach, prezentuje romantyczną uczuciowość, stałą zmienność nastrojów, idealizuje zarówno uczucie, jak i obdarzaną nim kobietę. Gdy podsłucha rozmowę prowadzoną poprzez Izabelę i Starskiego, dozna wstrząsu, uświadomi sobie prawdziwą naturę idealizowanej kobiety. Niestety, ten wstrząs nie wyzwoli go z tragicznego w skutkach uczucia, nie przywróci normalnemu życiu.
Mistrz i Małgorzata - Michait Buthakow
Małgorzata, od dawna szukająca Mistrza, pogrążona w depresji, rozpaczy, jedzie do centrum Moskwy, siada pod murem Kremla. Jakby spadając z nieba, przysiada się do niej Asa-sello: niewysoki, płomiennie rudy człowiek z ogromnym ktem. Przekazuje kobiecie zaproszenie od swego mocodawcy Wolanda, mówi przy tym, iż Mistrz żyje. Małgorzata ma wieczorem czekać na telefon, przedtem rozebrawszy się do naga i nasmarowawszy otrzymaną cudowną maścią. Za sprawą kremu od Asasella Małgorzata przechodzi ogromną przemianę, traci zmarszczki, znów wygląda niczym dwudziestoletnia dziewczyna i tak właśnie także się czuje: wyzwolona z problemów, radosna, pełna energii. Po telefonie od Asasella żegna się z sąsiadem i wykorzystywaną, siada na miotłę i odlatuje na wskazane poprzez Asasella miejsce spotkania. Asasello czeka na Małgorzatę przy cmentarzu, razem lecą do mieszkania Berlioza. Na miejscu Korowiow tłumaczy Małgorzacie, iż została wybrana na gospodynię corocznego szatańskiego balu wydawanego poprzez Wolanda. Nadchodzi północ, Helia i Natasza kąpią przemienioną Małgorzatę we krwi, zakładają jej królewski diadem z brylantów, wieszają na szyi ciężki medalion z czarnym pudlem. Na specjalnym podniesieniu, całowana w kolano, wita przybywających gości: morderców, trucicielki, oprawców, sutenerów, monstra, wampiry i innych mieszkańców piekieł. Trwa ogromny bal, goście kąpią się w szampanie i koniaku, grają orkiestry. Małgorzata dwoi się i troi, aby najlepiej wypełnić powierzoną jej rolę, budzi powszechny zachwyt. Woland wznosi symboliczny toast czaszką napełnioną krwią. W jednej chwili upiorny bal kończy się, znikają goście, Małgorzata znów jest w mieszkaniu Berlioza, z którego przenosiła się w pozaziemski wymiar. Zarówno Woland, jak i jego świta w całej powieści wielokrotnie zmieniają wygląd, taką zdolność posiadali również niektórzy goście szatańskiego balu.
Dżuma - Albert Camus
Raymont Rambert to młody publicysta z Paryża, który do Oranu przyjeżdża, tak aby zebrać materiały do napisania artykułu o życiu Arabów. Gdy zamknięto bramy miasta, podejmuje wszelakie wysiłki, aby się wydostać z Oranu. W Paryżu zostawił ukochaną kobietę, a sprawa dżumy go nie interesuje, bo nie jest stąd. Nie zamierzał rezygnować z osobistego szczęścia.stosunkowo upływu czasu w Rambercie dokonuje się swoista przemiana. Wprawdzie nadal próbuje uciec z miasta, ale widząc niezłomną postawę Rieux i Tarrou, rozpoczyna głębiej zastanawiać się nad własnymi pobudkami i porównywać je z ideałami pozostałych. Coraz bardziej angażuje się w walkę z dżumą, aczkolwiek uczciwie przyznaje, iż jeżeli będzie miał okazję wyjechać, to przerwie tą działalność. Nareszcie, gdy już wszystko jest opracowane do jego ucieczki, Rambert postanawia pozostać. Robi to, bo zdał sobie sprawę, iż wszyscy powinni walczyć z dżumą i iż może być wstyd, iż człowiek jest sam tylko szczęśliwy. Gdy odwraca wzrok od siebie i spogląda na otaczający go świat, znajduje sedno życia, zwalcza zło, które w nim tkwiło
Znaczenie Motyw Diabła:
Informacje Diabeł - Niedobry duch, którego zadaniem jest skłonienie człowieka do grzechu. Przedstawiany przeważnie na wzór greckiego Pana jako kozłonogi i kozłorogi stwór z długim ogonem, dzierżący w ręku widły motyw przemiany co znaczy.
Znaczenie Motyw Artysty Słowa:
Informacje Motyw artysty słowa jako bohatera literackiego, który wyraża przeważnie poglądy samego autora. Poezja: Biblia (Salomon, władca Dawid) Mitologia (śpiew Orfeusza) Pogarda dla nie znającej literaturze motyw przemiany krzyżówka.
Znaczenie Motyw Przyjaźni:
Informacje Poezja: Biblia Mitologia Iliada, Odyseja - Homer Pieśń o Rolandzie, Romeo i Julia, Hamlet - W. Szekspir Przyjaciele - I. Krasicki Cierpienia młodego Wertera, Tata Goriot - H.Balzak Przyjaciele, Oda motyw przemiany co to jest.
Znaczenie Motyw Balu:
Informacje Żona modna - I. Krasicki Cierpienia młodego Wertera - J.W.Goethe Dziady cz.III, Pan Tadeusz - A.Mickiewicz Trzej muszkieterowie - A. Dumas Tata Goriot, Bal w Sceaux - H.Balzac Romeo i Julia - W motyw przemiany słownik.
Znaczenie Motyw Wędrówki, Podróży:
Informacje podróży: Poezja podmiotu: Księga Wyjścia Mitologia Odyseja - Homer Legenda o św. Aleksym Dzieje Tristana i Izoldy Kwiatki św. Franciszka Boska komedia - Dante Alighieri Do gór i lasów - J motyw przemiany czym jest.

Czym jest Motyw przemiany znaczenie w Motywy w literaturze .

  • Dodano:
  • Autor: