Definicja Obłędu Motyw

Co to jest Motyw obłędu:
Poezja:
Mitologia
Iliada -Homer
Romantyczność - Adam Mickiewicz
Kordian - Juliusz Słowacki
Mistrz i Małgorzata - Michaił Bułhakow
Opracowanie motyw obłędu:
W stanach zachwianej równowagi psychicznej, niekiedy wręcz chorobie, różnego rodzaju majakach, stanach straty świadomości i kontaktu z realnym światem pisarze różnych epok (co najmniej od okresu romantyzmu) widzieli istotny instrument poznania prawdy o człowieku, jego istocie. Jakoby odsłaniały się wtedy te obszary ludzkiego wnętrza, które w stanach pełnej świadomości pozostawały w ukryciu. Ludzi obłąkanych obawiano się, lecz także regularnie z lękiem łączyła się fascynacja, zainteresowanie, w wielu kulturach uważano, iż szaleńcy to istoty opętane poprzez złe moce, jednak mogli poprzez nie przemawiać i bogowie. Szaleńcza namiętność w poezji z reguły prowadzi do samounicestwienia dotkniętej nią i postaci, do zła, zbrodni.
Mitologia
Hera, kierowana pragnieniem zemsty na herosie, zesłała na Heraklesa szaleństwo: w przypływie szału bohater pozabijał swoje dzieci. Po dokonaniu zbrodni popadł w rozpacz, uciekł do króla Tespiosa. Rodzajem pokuty za gesty dokonane w trakcie chwilowego pomieszania zmysłów było dwanaście sławnych prac Heraklesa, które miały zapewnić mu nieśmiertelność.
Iliada -Homer
Gniew Achillesa po zabiciu poprzez Hektora Patroklesa, stał na pograniczu szaleństwa, pogrążony w bólu i nienawiści heros profanował zwłoki tego, który zabił jego przyjaciela, łamał wszystkie odwieczne normy postępowania, zwyczajowe prawa.
Romantyczność - Adam Mickiewicz
Karusia popadła w obłęd po zgonu ukochanego: To strzela w koło oczyma, / To się Izami zaleje; / Coś niby chwyta, coś niby trzyma; / Rozpłacze się i zaśmieje. Dziewczynie zdaje się, iż ciągle spotyka się ze zmarłym Jaśkiem, a lud uważa, iż jej kontakty z zaświatami są możliwe. Obłęd pozostaje w tej balladzie, odpowiednio z dość powszechną w romantyzmie koncepcją, bardzo cennym, wychodzącym poza granice doświadczenia i rozumu, metodą poznania: w pierwszej kolejności świata, który nie jest popularny zmysłom.
Kordian - Juliusz Słowacki
W Scenie V dramatu poprzez niekończący się szereg komnat w Zamku Królewskim spieszy Kordian, aby zabić cara. Targają nim zastrzeżenia, sprzeczne uczucia. Z jednej strony, pragnie wolności swego ujarzmionego państwie, z drugiej wie, że popełni zbrodnię. Strach i Imaginacja efektywnie uniemożliwiają mu realizację planów, pada wycieńczony przed drzwiami carskiej sypialni pokonany poprzez wizje, urojenia, wewnętrzną walkę, rozterki. W szpitalu dla psychicznie chorych Kordian (został uznany za obłąkanego, gdyż w zabiciu cara widział drogę do odzyskania poprzez Polskę wolności, co zostało przyjęte jako plan szaleńczy, poryw obłąkanego desperata) może zobaczyć obłąkanych, którzy wierzą, iż samodzielnie zbawiają ludzkość: jeden, niczym Atlas, podtrzymuje świat, drugi przypomina Chrystusa na krzyżu. Rozmowa z Doktorem (Szatanem) uświadamia Kordianowi, iż jego nadzieje to tylko zwyczajne złudzenia, w następstwie czego Kordian traci wiarę w celowość poświęcenia dla narodu, nie chce być kimś podobnym do chorych zamkniętych w zakładzie.
Mistrz i Małgorzata - Michaił Bułhakow
Pojawienie się w Moskwie Wolanda, a więc diabła, wywołało nagły napływ pacjentów do stawnej kliniki psychiatrycznej profesora Strawińskiego (jedyną możliwością wytłumaczenia obecności sit nadprzyrodzonych było dla radzieckiej władzy uznanie, iż opowiadający o ich istnieniu ludzie są szaleńcami). Pierwszy trafił tam pisarz Iwan Bezdomny, którego spotkanie z zagranicznym konsultantem (Wolandem) doprowadziło do obłędu. W klinice Bezdomny awanturuje się, domaga się kontynuowania pościgu za cudzoziemcem. Pogrąża go w oczach lekarza poeta Riuchin, który przywiózł poetę do szpitala, a teraz opowiada o zajściu w Domu Gribojedowa, gdzie Bezdomny wyglądał i zachowywał się jak szaleniec. Bezdomny mówi o konsultancie, jego osobistych rozmowach z Piłatem, potem usiłuje uciec, wyskoczyć poprzez okno. Zostaje uśpiony zastrzykiem, doktor podejrzewa schizofrenię, halucynacje wywołane alkoholizmem. Dla Mistrza szpital psychiatryczny jest miejscem ucieczki od wrogiej rzeczywistości, podobnie, jako bezpieczny azyl, traktują go i inni pacjenci, na przykład konferansjer Bengalski, któremu w trakcie występu ekipy Wolanda urwano głowę, a w dalszym ciągu ją ponownie osadzono na szyi