Definicja Biebrzańskie Bagna

Gdzie jest BAGNA BIEBRZAŃSKIE Pomyśleć, Iż ten unikatowy już w skali europejskiej region naturalnej nizinnej doliny bagiennej był jeszcze pól wieku temu częścią ogromnego ekosystemu ciągnącego się od Kotliny Biebrzańskiej i Podlasia na wschód, na wielki region Polesia dotykający Wyżyny Środkoworosyjskiej. Było to terytorium o ogromnym znaczeniu dla stabilności klimatu Europy, z potężnymi zasobami wody i wielkim terenem lęgowisk. Niestety, obłędne koncepcje „melioracji" i tak zwane „ogromne budowy socjalizmu" dzielnie wykonywane poprzez naszych wschodnich sąsiadów zniszczyły ten cenny ekosystem chyba bezpowrotnie. W naszym państwie również uczyniono naturze w taki sposób sporo złego (najjaskrawszym odpowiednikiem może być osuszenie bagna Wizna), zapominając regularnie, Iż wyraz „melioracja" nie znaczy osuszenia, ale racjonalizację stosunków wodnych. Niestety, dewastacja naszych cieków, zbiorników i terenów bagiennych trwa nadal, podporządkowana biznesom spółek „melioracyjnych"! Ogromne to szczęście, Iż w roku 1993 jeszcze nie było za późno na utworzenie na Biebrzy parku narodowego, gdyż już w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych periodyki zajmujące się ochroną przyrody pisały o postępującej dewastacji tego cieku (jak i całej zlewni Narwi). Zwiedzanie doliny Biebrzy chyba najlepiej rozpocząć od spływu kajakowego, bo mamy wtedy gwarancję zobaczenia wielu unikalnych stanowisk flory. Przepłynięcie całego parku - od Lipska do Wizny to powyżej 100 km - zajmuje tydzień z okładem. Bezszelestnie sunący kajak daje szansę podglądnięcia skrzydlatych i czworonożnych mieszkańców doliny. Płyniemy przy tym w świecie pozbawionym nachalnej turystycznej infrastruktury, po szlaku niezmiernie łatwym, naturalnie meandrującym, pełnym zakoli i tajemniczych starorzecznych zakamarków. Dodatkową zaletą jest sposobność łatwego zwiedzenia zabytków nadbrzeżnych miejscowości. Na trasie spotkamy interesujące kościoły w Krasnymborze, Dolistowie i Goniądzu. Pierwszy z nich, gotycko-renesansowy, pochodzi z końca XVI wieku, drugi z wieku XVIII, a trzeci - aczkolwiek dwudziestowieczny -posiada interesującą, widoczną z daleka, neo-barokową bryłę. Warto zatrzymać się przy twierdzy w Osowcu - carskiej fortalicji zbudowanej w latach 1882-1892, o którą toczono zacięte walki w okresie I wojny światowej - jest ona najokazalszym zabytkiem tej doliny. Pamiętać jednak należy, Iż kajakarska wędrówka naraża nas na bliskie spotkania z rojami komarów i gzów. Odpowiednie środki odstraszające i ubiory (kapelusze z moskitierą nie są tu żadną przesadą!) pozwolą częściowo zniwelować tę nieuniknioną na bagnach niedogodność.Biebrza może być interesująca o każdej porze roku. Wiosną, szczególnie w dolnych partiach (bagno Ławki), wezbrana rzeka wymienia nadbrzeżne łąki i bagniska w bezkresne rozlewiska. Obserwujemy tu wtedy (np. z jednej z kilkunastu parkowych wież widokowych) niesamowite widowisko: rumor tys. ptaków na przelotach i głośne ptasie spektakle godowe. Ten moment to czas święta dla ornitologów: można tu gdyż spotkać tak unikalne gatunki jak: dublet, orlik grubodzioby czy wodniczka. Ogółem z zaobserwowanych nad Biebrzą 271 gatunków gniazduje tu 180. Dolina zakwita kaczeńcem, odbywają się hałaśliwe gody żab (trudno nie zwrócić uwagi na niebieską w tym czasie żabę moczarową), zachęcone świeżą wegetacją po rozlewiskach brodzą największe ssaki doliny - łosie. Park to największa w Polsce jego ostoja; mieszka tu powyżej 400 sztuk, jedna trzecia polskiej populacji. Latem wysoka woda ustępuje, a to zachęca do pieszych wędrówek. W parku jest 400 km szlaków pieszych, są także trasy rowerowe i ścieżki edukacyjne. Wiosna i lato to czas kwitnienia wielu roślin i aktywności zwierząt związanej z wychowem potomstwa - świt i zmierzch to idealne pory na „bezkrwawe łowy". Jesień to w pierwszej kolejności spektakl barw. Teraz pora na widowisko jesiennych przelotów i głośne gody jeleni i łosi. Bardzo ostra biebrzańska zima przynosi zupełną zmianę krajobrazu. Na śniegu sporo tropów saren, jeleni, wydr, nocą słychać i wilki, których dwie watahy zasiedlają park. Ogromny i nielękający się towarzystwa łoś teraz pasie się w biebrzańskich borach; bez trudu go zobaczymy. Biebrzańskie bagna to również interesujące lasy, w tym bagienne sosnowe bory i olszowe olsy.Nad Biebrzą napotkamy jeszcze gdzieniegdzie tradycyjną wieś, z domami krytymi strzechą (co oczywiste), z licznymi bocianimi gniazdami... i z coraz lepszą ofertą dla turystów